Jarðmiðjukenningin
Jarðmiðjukenningin er í stjörnufræði sú kenning að jörðin sé miðja alheimsins og að sólin, tunglið og fastastjörnur snúist umhverfis hana.
Á miðöldum var jarðmiðjukenningin allsráðandi. Voru menn m.a. undir áhrifum frá grískri stjörnufræði (t.d. Almagesti).