Enûma Eliš er sköpunarsaga Babýlóníumanna. Í upphafi er sagt frá Tiamat, skrímsli sem svipar til dreka. Það var ekki til land, heldur bara sjór. Guðirnir hræddust Tiamat og leituðu til Marduk, sem leiðir stríð gegn Tiamat og drepur hana. Marduk notar lík Tiamat til að greina að himin og jörð. Þannig skapaði Marduk heiminn.

Sagan er talin vera rituð á 18. öld f.Kr., á tímum Hammurabis. Fræðimenn greina sterk áhrif á sköpunarsögu Biblíunnar, sér í lagi á fyrstu málsgreinarnar: „Í upphafi skapaði Guð himin og jörð. Jörðin var þá auð og tóm. Myrkur grúfði yfir djúpinu en andi Guðs sveif yfir vötnunum.“