Baðstofa var haft um ólíka hluti á hinum ýmsu tímum. Orðið var í upphafi haft um hús til (gufu)baða, með ofni eða tengt ónstofu. Í bók sinni Híbýlahættir á miðöldum, segir höfundirinn: Arnheiður Sigurðardóttir:

Orðið baðstofa [[...]] mun á Norðurlöndum í öndverðu hafa táknað hús, þar sem gufubað var framleitt með þeim hætti, að köldu vatni var stökkt á glóandi steina í hinum svonefnda grjótofni.

Á 16. öld, á fyrstu stigum torfbæjarins, breyttist þó merking orðsins. Arnheiður segir í bók sinni:

Á 16. öld virðist stofan aðallega orðið fyrir gesti, en baðstofan aðalíveruherbergið, og líklegt má telja, að á venjulegum bændaheimilum hafi baðstofan gegnt hlutverki beggja.

og

Oft eru tilnefndar fleiri en ein baðstofa á sama bæ. Þannig getur um fornu- og stórubaðstofu á Munkaþverá árið 1519.

En á 18. öld var það haft um íveru-, vinnu- og matarstað, oft á palli öðrumegin eða beggja vegna. Frá 18. öld var það svo haft um helsta íbúðarhús torfbæjarins, svefn-, vinnu- og dvalarstað. (Sbr. fyrri tíma kvöldvökur).

Nú til dags er orðið oftast haft um síðustu merkingunni hér að framan og herbergi eða sal til gufubaða (t.d. við sundlaugar).

Tenglar Breyta

   Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.