Túnvingull
Túnvingull (fræðiheiti: Festuca rubra eða Festuca richardsonii[1]) er grastegund sem finnst villt á Íslandi, sem og beggja vegna Atlantshafs.
| Túnvingull | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Túnvingull (Festuca rubra)
| ||||||||||||||
| Vísindaleg flokkun | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Tvínefni | ||||||||||||||
| Festuca rubra Linnaeus |
GreiningareinkenniBreyta
Túnvingull er puntgras sem nær 40-80 sm hæð. Punturinn hefur yfirleitt fáar greinar sem bera stór smáöx (5-8 blóm). Þau eru gjarnan loðin og raða sér oftast upp öðru megin við stöngulinn, þannig að punturinn er afar grannur. Hann er ýmist gráleitur eða brúnn á litinn.
Blöð túnvinguls eru mjó (0,5-1 mm) og er hann duglegur að mynda þéttvaxna hliðarsprota.
NotkunBreyta
Túnvingli var sáð í tún fyrr á árum, en því er nú hætt að mestu, sökum þess að hann er frekar léleg fóðurplanta. Í dag er tegundin aðallega notuð til landgræðslu, enda afar þurrkþolin og hentar þar af leiðandi vel í sandjarðvegi.
Latneskt heitiBreyta
Latneskt heiti túnvinguls er Festuca rubra sé það ræktað upp af fræi, en sé það villt, t.d. í íslenskri náttúru, heitir það Festuca richardsonii.[heimild vantar]
SamlífiBreyta
Túnvingull er ein þeirra grastegunda sem sveppurinn korndrjóli vex á.[2]
ÍtarefniBreyta
- Studier over den genetiske variasjonen mellom og innen populasjoner av rødsvingel (Festuca rubra L.), doktorsritgerð Ríkharðs Brynjólfssonar frá Landbúnaðarháskólanum á Ási, 1976.
TilvísunBreyta
- ↑ Hörður Kristinsson (2001). Íslenska plöntuhandbókin - Blómplöntur og byrkningar. Mál og menning. ISBN 9979-3-1727-2.
- ↑ Helgi Hallgrímsson. 2010. Sveppabókin. Skrudda, Reykjavík. ISBN 978-9979-655-71-8
