Maurya-veldið
Maurya-veldið var stórveldi á Indlandsskaga í fornöld. Stofnandi ríkisins var Chandragupta Maurya konungur Maghada. Árið 322 f.o.t. sigraði hann Nandaveldið og stækkaði ríki sitt eftir það til vesturs og suðurs. Sonarsonur hans, Ashoka mikli, tók við völdum árið 268 f.o.t. Á valdatíð hans náði ríkið sinni mestu útbreiðslu eftir sigur hans í Kalingastríðinu 261 f.o.t. Eftir það hnignaði ríkinu þar til síðasti Maurya-keisarinn, Brihadratha Maurya, var myrtur af herforingja sínum, Pushyamitra Shunga, sem stofnaði Shunga-veldið árið 185 f.o.t.
Maurya-keisararnir unnu sigur á satröpum Alexanders mikla og Selevkídum í vestri. Ashoka studdi við útbreiðslu búddatrúar í ríki sínu og sendi búddíska trúboða til Srí Lanka, Norðvestur-Indlands og Mið-Asíu.[1] Á tímum Maurya-veldisins var undanfari Stofnvegarins mikla gerður frá höfuðborginni Patalipura til Taxila í Púnjab.[2]
Tilvísanir
breyta- ↑ Hermann Kulke; Dietmar Rothermund (2004). A History of India (4th. útgáfa). London: Routledge. bls. 67. ISBN 0-415-15481-2.
- ↑ Bhandari, Shirin (5. janúar 2016). „Dinner on the Grand Trunk Road“ (bandarísk enska). Roads & Kingdoms. Sótt 19. júlí 2016.