Landakotsspítali
Landakotsspítali eða Sankti Jósepsspítali í Landakoti er sjúkrahús á horni Túngötu og Ægisgötu í Reykjavík og stendur á svonefndri Landakotshæð. Hann tók formlega til starfa árið 1902 og var aðalspítali Íslands og kennsluspítali Læknaskólans þangað til Landsspítalinn tók til starfa árið 1930.
Í lok nítjándu aldar var krafan um sjúkrahús í Reykjavík mjög hávær. Þörfin var mikil. Bæjarstjórn Reykjavíkur var tilbúin að leggja til fé en Alþingi ekki. Árið 1901 kom tilboð frá St. Jósefssystrum í Landakoti um að reisa og reka fullkomið sjúkrahús í Reykjavík. Alþingi tók því tilboði fegins hendi en vildi þó hvorki veita kaþólikkum styrk eða lán til verkefnisins. St. Jósefsspítali, gamli spítalinn, var byggður 1902, m.a. fyrir fé sem safnast hafði í Frakklandi að frumkvæði Jóns Sveinssonar (Nonna). Spítalinn var formlega tekinn í notkun 16. október 1902. Gamli spítalinn, sem var kjallari, tvær hæðir og ris, stóð þar sem núna er garður og rampur núverandi spítala. Hann stóð meðan nýi spítalinn var reistur, árið 1963. Þann fimmta október sama ár var farið að flytja sjúklinga úr gamla spítalanum í þann nýja, enda var þá byrjað að rífa þann gamla sem hafði staðið þar í sextíu ár. [1]
Spítalinn var aðalspítali landsins þar til spítalinn á Hringbraut var reistur um 1930. Árið 1976 keypti íslenska ríkið spítalann. Þar eru nú öldrunarlækningar.
Kórónaveirufaraldurinn 2019–2021 náði innan veggja spítalans og um mánaðarmót október/nóvember 2020 kom upp hópsýking á spítalanum sem olli því að 13 manns létust. Húsnæði spítalans var gagnrýnt og þar var bent á skort á einbýlum, sérbaðherbergjum, loftræstingu og einnig að hólfaskiptingu var ábótavant en húsnæðið bauð vart upp á það.