„Gísli Jónsson (biskup)“: Munur á milli breytinga

Gísli reyndi að bæta úr brýnni þörf fyrir sálma í anda [[lúterstrú| lúterstrúar]]ar og þýddi talsvert en af vanefnum. Hann gaf út [[sálmabók]] 1558 og er aðeins til eitt eintak af henni svo vitað sé. Gísli reyndi að uppræta ýmsar menjar kaþólskunnar og lét meðal annars kljúfa og brenna [[Krossinn helgi í Kaldaðarnesi|krossinn helga]] frá [[Kaldaðarnes]]i, sem [[Gissur Einarsson]] hafði flutt heim að Skálholti.

Kona hans var Kristín Eyjólfsdóttir (f. um [[1515]]), yngsta dóttir [[Eyjólfur Gíslason mókollur|Eyjólfs mókolls Gíslasonar]] í [[Hagi á Barðaströnd|Haga]] á [[Barðaströnd]]. Árið [[1535]] eignaðist hún dóttur, Guðrúnu, með Gísla bróður sínum, sem einnig hafði barnað Þórdísi systur þeirra. Gísli flúði úr landi og sneri ekki aftur en systurnar flúðu í Skálholt á náðir Ögmundar biskups og var engu þeirra refsað fyrir [[sifjaspell]]in. Í Skálholti kynntust þau Kristín og Gísli. Á meðal barna þeirra voru Helga kona [[Erasmus Villadtson|Erasmusar Villadtssonar]] skólameistara í Skálholti og seinast prests á [[Breiðabólstaður í Fljótshlíð|Breiðabólstað]] í [[Fljótshlíð]], Guðrún kona Gísla Sveinssonar Skálholtsráðsmanns og sýslumanns á [[Miðfell (Hrunamannahreppi)|MiðfellMiðfelli]]i, Stefán prestur í [[Oddi (Rangárvöllum)|Odda]], Árni prestur í [[Holt undir Eyjafjöllum|HoltHolti]]i undir [[Eyjafjöll]]um og Vilborg kona Þorvarðar Þórólfssonar á Suður-Reykjum.