„Neró“: Munur á milli breytinga

forveri = [[Claudíus]] |

eftirmaður = [[Galba]] |

börn = Claudia Augusta|

faðir = Gnaeus Domitius Ahenobarbus |

'''Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus''' ([[15. desember]] [[37]] – [[9. júní]] [[68]]) var fimmti og síðasti [[Rómaveldi|rómverski]] [[Rómarkeisari|keisarinn]] úr [[Julíska–claudíska ættin|ætt Júlíusar Caesars]]. Hann tók við krúnunni af [[Claudíus]]i frænda sínum, sem hafði ættleitt hann.

 

 

Neró var fæddur Lucius Domitius Ahenobarbus og var eini sonur Gnaeusar Domitiusar Ahenobarbusar og [[Agrippina yngri|Agrippinu yngri]], systur [[Calígúla]]. Faðir hans var fjarskyldur ættingi [[Ágústus]]ar, en Ágústus var einnig langafi móður hans.

 

Þann [[24. janúar]] [[41]] var Calígúla keisari ráðinn af dögum og [[Claudíus]] krýndur keisari í kjölfarið. Claudíus kvæntist Agrippinu [[1. janúar]] árið [[49]] og ári síðar, [[25. febrúar]] [[50]], ættleiddi Claudíus Neró. Claudíus hampaði Neró á ýmsa vegu; hann varð ungur prokonsúll og mynd af honum birtist á myntum. Árið 53 giftist hann stjúpsystur sinni, dóttur Claudíusar, [[Claudia Octavia|Claudiu Octaviu]]. Við dauða Claudíusar [[13. október]] [[54]] varð Neró keisari.

 

Því hefur verið haldið fram að Agrippina hafi eitrað fyrir manni sínum Claudíusi svo Neró gæti orðið keisari, og að hún hafi í raun stýrt ríkinu fyrst um sinn sökum ungs aldurs Nerós. Hvort sem Neró hafi þótt móðir sín vasast of mikið í hans málum eða ekki, þá versnuðu samskipti þeirra til muna. Að lokum sauð upp úr og Neró lét drepa móður sína árið [[59]]. Liðsmenn hans afsökuðu drápið með þeim rökum að Agrippina hafi sjálf lagt á ráðin um að drepa son sinn. Vitað var að Agrippinu og [[Poppaea|Poppaeu]], kærustu og frillu Nerós, samdi ekki.

 

Ekki tókst Neró þó að kveða niður uppreisn Gyðinga sem hófst [[66]]

 

Að kvöldi [[18. júlí]] eða aðfaranótt [[19. júlí]] [[64]] braust út eldur í nokkrum búðum í suðaustanverðum [[Circus Maximus]]. Eldurinn brann í 9 daga. [[Tacitus]] skrifaði að Neró hafi séð eldana brenna úr Maecenas turninum og sagt frá því að í bjarma loganna hafi hann sungið hans venjubundna sviðshlutverk. Aðrir herma ([http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?lookup=Tac.+Ann.+15.1 Tacitus, ''Ann.'' xv]; [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#38 Suetonius, ''Nero'' xxxvii]; [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/62*.html Dio Cassius, ''R.H.'' lxii].) að Neró hafi leikið á hörpu og sungið á Quirinalis hæðinni. Enn aðrir segja að Neró hafi verið órþeytandi í að leita frétta af brunanum og skipulagt aðstoð við þá sem þess þurftu.

 

Neró hækkaði skatta til að fjármagna endurbyggingu Rómar. Órói ríkti í Róm eftir brunann og er talið að Neró hafi fundist hann þurfa að kenna einhverjum um brunann.

 

Neró áleit sig mikinn listamann. Þrátt fyrir að ekki hafi þótt rómverskum keisara bjóðandi að bregða sér í hlutverk skemmtikrafts vílaði Neró ekki fyrir sér að stíga á svið og syngja. Var engum heimilað að hverfa af vettvangi meðan Neró stóð á sviði, því hann skyldi vera miðpunktur athyglinnar, hvort sem áheyrendum líkaði betur eða verr. Neró einagraðist, hann neyddi samsærismenn í Pisón samsærinu til að fremja sjálfsmorð, hann heimtaði að vinsæll herforingi, [[Gnaeus Domitius Corbulo]] að nafni fremdi sjálfsmorð því Neró taldi að sér stæði ógn af honum.

 

{{commons|Nero|Neró}}

 

{{bókaheimild|höfundur=Champlin, Edward|titill=Nero|útgefandi=Harvard University Press|ár=2003|ISBN=ISBN 0674008222}}

 

 

{{Tengill ÚG|it}}

{{Tengill ÚG|tr}}

 

 

{{Tengill ÚG|ru}}

 

[[an:Nerón]]

[[ru:Нерон]]

[[scn:Niruni]]

[[sh:Neron]]

[[simple:Nero]]

[[tr:Neron]]

[[uk:Нерон]]

[[vi:Nero]]

[[vls:Nero (keizer)]]