„Veik beyging“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Lína 9:
===Veik beyging sagna===
[[Sagnorð]] hafa ýmist veika eða sterka beygingu.
[[Veik sögn|Veikar sagnir]] {{skammstsem|v.s.}} hafa [[tannhljóðsviðskeyti]] sem endingu (''-aði'', ''-ði'', ''-di'' eða ''-ti'') í þátíð eintölu 1. persónu (t.d. ég elsk'''aði''', ég sag'''ði''', ég fal'''di''', ég at'''ti''').<ref name="skola">[http://www.skolavefurinn.is/_opid/islenska/vanda_malid/kynning/hugtakaskyringar_malfraedi_kynning.html Hugtakaskýringar - Málfræði]</ref> Flest sagnorð í íslensku hafa veika beygingu
*
*
*
*
[[Sterk sögn|Sterkar sagnir]] eru hins vegar endingarlausar í þátíð 1. persónu eintölu.▼
* Dæmi: Ég svaf (sterk beyging) frameftir.▼
* Dæmi: Ég leit (sterk beyging) upp í tréið.▼
▲á meðan [[Sterk sögn|
[[Kennimynd veikra sagna|Kennimyndir veikra sagna]] er eftirfarandi:
Lína 32 ⟶ 30:
![[lýsingarháttur þátíðar]]
|-
|
|-
|
|}
| |||