„Staðarstaður“: Munur á milli breytinga

Síðar varð Staðarstaður [[prestssetur]] og þar sem jörðinni fylgdu mikil hlunnindi var staðurinn eftirsóttur. Margir þeirra presta sem þangað völdust voru af höfðingjaættum eða þóttu líklegir til frama. Fjórir prestar frá Staðarstað urðu biskupar ([[Marteinn Einarsson]], [[Halldór Brynjólfsson]], [[Gísli Magnússon (biskup)|Gísli Magnússon]] og [[Pétur Pétursson (biskup)|Pétur Pétursson]]) og [[Hallgrímur Sveinsson]] biskup, sonur séra Sveins Níelssonar, ólst þar upp. Af síðari tíma prestum má nefna Kjartan Kjartansson, sem var prestur á árunum 1922-1938, var hugvitsmaður og viðgerðarmaður og er talin ein fyrirmyndin að séra Jóni prímusi í [[Kristnihald undir Jökli|Kristnihaldi undir Jökli]] og Þorgrím V. Sigurðsson, sem var prestur á Staðarstað 1944-1973. Þorgrímur var skólamaður mikill og jafnvígur á flestar greinar og var hann síðastur íslenskra kennimanna til að halda heimaskóla að gömlum sið og búa unglinga undir framhaldsnám. Í kirkjugarðinum á Staðarstað er svokallaður Franskireitur, þar sem grafnir eru tæplega 40 Frakkar er drukknuðu þegar sex franskar skútur fórust úti fyrir Staðarsveit og með þeim yfir hundrað skipverjar árið 1870.

Núverandi kirkja á Staðarstað er steinkirkja og var reist á árunum 1942-1945. Í henni eru meðal annars listaverk eftir [[Tryggvi Ólafsson|Tryggva Ólafsson]] og [[Leifur Breiðfjörð|Leif Breiðfjörð]].