„Egils saga“: Munur á milli breytinga

'''Egils saga''', eða '''Egla''' er ein elsta [[Íslendingasögur|Íslendingasagan]]. [[Aðalpersóna]] hennar er [[Egill Skallagrímsson]], [[10. öldin|10. aldar]] [[höfðingi]], vígamaður og [[ljóðskáld]]. Talið er að hún sé [[rithöfundur|rituð]] af [[Snorri Sturluson|Snorra Sturlusyni]] á öndverðri [[13. öldin|13. öld]].

Egils saga er ólík öðrum [[Íslendingasögur|Íslendingasögum]] að því leyti að hún gerist að mestu annars staðar en á [[Ísland]]i. Sagan hefst í Noregi þar sem segir frá [[Kveldúlfur|Kveldúlfi]] afa Egils, [[Skalla-Grímur Kveld-Úlfsson|Skallagrími]] föður hans og [[Þórólfur Kveld-Úlfsson|Þórólfi]] föðurbróður hans. Eftir víg Þórólfs fóru þeir feðgar til Íslands. Kveldúlfur andaðist í hafi en Skallagrímur varð einn fyrsti landnámsmaðurinn. Egill fæddist og ólst upp á [[Borg á Mýrum]], þar sem hann varð strax í æsku mikið skáld og bardagamaður. Egill ferðaðist víða um [[Norðurlönd]]in, [[Eystrasaltslönd]]in og [[England]]. Hann átti í deilum við jafnt merka sem ómerka menn. Hann var einn fárra [[víkingar|víkinga]] sem náði háum aldri og í sögulok deyr hann á [[Mosfell (Mosfellsdal)|MosfellMosfelli]]i hjá stjúpdóttur sinni Þórdísi. Þá var komið undir lok [[10. öldin|10. aldar]].

[[pl:Saga o EgilluEgilu]]