„Valdimar atterdag“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Thijs!bot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: af:Waldemar IV van Denemarke
Navaro (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 25:
* '''[[Margrét Valdimarsdóttir mikla|Margrét]]'''
}}
'''Valdimar atterdag''' eða '''Valdimar 4.''' (um [[1320]] – [[24. október]] [[1375]]) var valinnkonungur [[konungur Danmörk|Danmerkur]] affrá þýsku1340 greifunum,til eftirdauðadags. Hann [[Geirharðurvar greifi]]yngsti hafðisonur veriðKristófers myrtur af [[Niels Ebbesen]] [[1340]]2., en hann hélt [[Danmörk]]u sem tryggingu vegna skulda1332. ÁkveðiðDanmörk varhafði verið ríkián Valdimarskonungs skyldií átta yfirár nyrstaþegar hlutaValdimar, [[Jótland]]ssem oghafði suðurmörkalist þess veraupp í [[Limafjörður|Limafirði]].Suður-Þýskalandi Afganginnvið afhirð Jótlandikeisarans, fékkvar hannvalinn meðtilgreiðavera 35konungur þúsund [[Ríkismark|mörk]] [[silfur]]s og samþykkt vareftir greifarnir gæfu síðar upp [[Kalø]],Geirharður [[Horsensgreifi]], [[Kolding]]sem oghaldið [[Ribe]].hafði StórarDanmörku landareignirsem fékktryggingu hannvegna síðanskulda, þegarvar hannmyrtur giftistárið Helvig1340 dótturaf [[EiríkurNiels 2. af Slésvík|Eiríks 2.Ebbesen]] hertoga af [[Slésvík1340]].
 
Ákveðið var að ríki Valdimars skyldi ná yfir nyrsta hluta [[Jótland]]s og suðurmörk þess vera um [[Limafjörður|Limafjörð]]. Afganginn af Jótlandi fékk hann með því að greiða 35 þúsund [[Ríkismark|mörk]] [[silfur]]s og samþykkt var að greifarnir gæfu síðar upp [[Kalø]], [[Horsens]], [[Kolding]] og [[Ribe]]. Stórar landareignir fékk hann síðan þegar hann giftist Helvig dóttur [[Eiríkur 2. af Slésvík|Eiríks 2.]] hertoga af [[Slésvík]].
[[1346]] seldi Valdimar [[Eistland]], sem hafði verið danskt frá [[1219]], til [[Þýsku riddararnir|Þýsku riddaranna]] fyrir tíu þúsund mörk. Með lánum, harðri [[skattur|skattheimtu]] og pólitík náði hann að leysa út [[Sjáland]]. [[1357]] tókst Valdimar að vinna úrslitasigur á þýsku greifunum við [[Broberg]] á [[Fjón]]i og [[1360]] lagði hann [[Skánn|Skán]] undir sig. [[Skánarmarkaðurinn]] með [[síld]] gaf honum miklar tekjur.
 
Árið [[1346]] seldi Valdimar [[Eistland]], sem hafði verið danskt frá [[1219]], til [[Þýsku riddararnir|Þýsku riddaranna]] fyrir tíu þúsund mörk. Með lánum, harðri [[skattur|skattheimtu]] og pólitík náði hann að leysa út [[Sjáland]]. [[1357]] tókst Valdimar að vinna úrslitasigur á þýsku greifunum við [[Broberg]] á [[Fjón]]i og [[1360]] lagði hann [[Skánn|Skán]] undir sig. [[Skánarmarkaðurinn]] með [[síld]] gaf honum miklar tekjur. Hann réði aðeins fjórðungi af Jótlandi þegar hann settist á konungsstól en tuttugu árum seinna hafði hann náð því öllu og eyjunum og Skáni að auki á sitt vald. [[Svarti dauði]] gekk um Danmörku á þessu tímabili en manndauðinn í Danmörku mun þó ekki hafa verið jafnmikill og í [[Noregur|Noregi]].
[[1361]] lagði Valdimar [[Gotland]] undir sig eftir blóðugar orrustur, en lenti þá gegn [[Hansasambandið|Hansasambandinu]] og fékk sendar 77 stríðsyfirlýsingar frá Hansaborgunum. Hansasambandið reyndist Valdimar ofjarl og hann beið nokkra ósigra og missti í þeim eina eftirlifandi son sinn Kristófer. [[1368]] neyddist hann síðan til að flýja frá Danmörku og eyða ári í útlegð við hirð [[keisari hins Heilaga rómverska ríkis|keisarans]]. [[24. maí]] [[1370]] þurftu Danir að undirrita friðarsamkomulag í [[Stralsund]] og meðal annars láta Hansasambandinu eftir Skánarmarkaðinn í fimmtán ár og réttinn til að velja eftirmann Valdimars.
 
Árið [[1361]] lagði Valdimar [[Gotland]] undir sig eftir blóðugar orrustur, en lenti þá gegn [[Hansasambandið|Hansasambandinu]] og fékk sendar 77 stríðsyfirlýsingar frá Hansaborgunum. Hansasambandið reyndist Valdimar ofjarl og hann beið nokkra ósigra og missti í þeim eina eftirlifandi son sinn, Kristófer. [[1368]] neyddist hann síðan til að flýja frá Danmörku og eyða ári í útlegð við hirð [[keisarikeisarans hinsen Heilaganotaði rómverskaraunar ríkis|keisaranstækifærið og fór í [[pílagrímsferð]] til [[Jerúsalem]]. [[24. maí]] [[1370]] þurftu Danir að undirrita friðarsamkomulag í [[Stralsund]] og meðal annars láta Hansasambandinu eftir Skánarmarkaðinn í fimmtán ár og réttinn til að velja eftirmann Valdimars.
[[1371]] sneri Valdimar aftur til Danmerkur.
 
Árið [[1371]] sneri svo Valdimar aftur til Danmerkur. Hann dó haustið 1375 og hlaut hinstu hvílu í klausturkirkjunni í [[Sórey]].
 
Kona Valdimars (g. 1340) var Helveg, dóttir Eiríks hertoga af Slésvík og systir [[Valdimar 3.|Valdimars 3.]], sem var Danakonungur 1326-1330 og síðar hertogi af Slésvík. Þau áttu sex börn, þrjú dóu í bernsku, sonurinn Kristófer féll í bardaga við Hansakaupmenn tæplega tvítugur, Ingeborg, sem giftist Hinrik af [[Mecklenburg]] og var amma [[Eiríkur af Pommern|Eiríks af Pommern]] en dó 23 ára, og [[Margrét Valdimarsdóttir mikla|Margrét]], sem var yngst og eina barnið sem lifði föður sinn.
 
==Eftirmæli==
Viðurnefni Valdimars er úr [[lágþýska|lágþýsku]], „Ter Tage“, og merkir „þvílíkir dagar“. Í Danmörku fékk hann viðurnefnið „hinn illi“ vegna skattheimtunnar, en hans er fyrst og fremst minnst sem konungsins sem sameinaði Danmörku í eitt ríki.
 
== Heimildir ==
* {{wpheimild | tungumál = Da | titill = Valdemar Atterdag | mánuðurskoðað = 16. mars | árskoðað = 2010}}
 
{{Töflubyrjun}}
{{Erfðatafla
|titill = [[Þjóðhöfðingjar Danmerkur|Konungur Danmerkur]]
|frá = 1340
|til = 1375
|fyrir = [[Kristófer 2. Danakonungur|Kristófer 2.]]
|eftir = [[Ólafur 34. DanakonungurHákonarson|Ólafur 3.]]
}}
{{Töfluendir}}
 
{{stubbur|æviágrip|saga}}
{{Stubbur|danmörk}}
 
[[Flokkur:Danakonungar]]
{{fd|1320|1375}}
 
[[af:Waldemar IV van Denemarke]]