„Mjöður“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
'''Mjöður''' er heiti á
Orðið mjöður, og samsverandi orð, kemur fyrir í fjölmörgum málum. Það nær ekki aðeins til flestra [[Indógermönsk mál|indógermanskra mála]], heldur ýmissa fleiri. Talið er, að mjöður sé í hópi hinna elztu áfengu drykkja. Menn hugðu, að hann hefði guðdómlegan kraft, sem hlotnaðist þeim, er hans neyttu. Í hinni helgu bók Indverja [[Rigveda]], sem er talin eiga rætur mörg hundruð árum fyrir Kristsburð, eru [[Krisna]] og ''Indra'' kallaðir ''mádhaua'', þ.e. „hinir hunangbornu", og tákn þeirra var [[býfluga]]n. Talið er, að mjöður sé eldri drykkur en vín í Miðjarðarhafslöndum. Og það er víðar en á [[Indland]]i, sem mjöður kemur við sögu í goðafræðinni. Í [[sanskrít]] kemur fyrir madhu („hunang, sætur drykkur"). Sumir [[orðsifjafræði]]ngar telja, að orðið hafi borist inn í finnsk-úgrísk mál og einnig í kínversku og japönsku.
== Mjöður meðal norrænna þjóða ==
Í Snorra-Eddu segir frá Kvasi og því, hvernig skáldamjöðurinn varð til. M.a. stendur þar:
:Þá kölluðu þeir hann (þ.e. Kvasi) með sér á einmœli ok drápu hann, létu renna blóð hans í tvö ker ok einn ketil... þeir blendu hunangi við blóðit, ok varð þar af mjöðr sá, er hverr, er af drekkr, verðr skáld eða frœðamaðr.
== Afbrigði ==
Nokkur afbrigði eru til af miði, sem hvert hefur sitt nafn, en það fer eftir því hvaða hráefni eru notuð aukalega, hver drykkurinn verður. Hér eru nokkur afbrigði mjaðar:
| |||