„Finnur Jónsson (biskup)“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Navaro (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 1:
'''Finnur Jónsson''' ([[16. janúar]] [[1704]] – [[23. júlí]] [[1789]]) var biskup í [[Skálholt]]i, næstsíðastur í röð biskupa sem þar sátu.
'''Finnur Jónsson''' ([[16. janúar]] [[1704]] – [[23. júlí]] [[1789]]), vígðist að [[Reykholt]]i [[1732]]. Finnur var [[stiftprófastur]] í [[Skálholt]]sbiskupsdæmi [[1743]]-[[1753|53]] og síðan [[biskup]] þar [[1754]]-[[1785|85]]. Finnur hlaut árið [[1774]] [[doktor]]snafnbót í [[guðfræði]], fyrstur Íslendinga. Hann skrifaði ''Historia Ecclesiastica Islandiæ'', rit um kirkjusögu Íslands á latínu sem kom út á prenti í Kaupmannahöfn 1772-1778. Sonur hans varð biskup í Skálholti á eftir honum, [[Hannes Finnsson]].
 
Finnur var sonur [[Jón Halldórsson í Hítardal|Jóns Halldórssonar]] prófasts og sagnaritara í [[Hítardalur|Hítardal]] og konu hans, Sigríðar Björnsdóttur. Hann ólst upp hjá foreldrum sínum í Hítardal, varð stúdent frá [[Skálholtsskóli|Skálholtsskóla]] og sigldi síðan og lærði í [[Kaupmannahafnarháskóli|Kaupmannahafnarháskóla]]. Hann varð svo prestur í [[Reykholt]]i [[1732]]. Finnur var [[stiftprófastur]] í [[Skálholt]]sbiskupsdæmi [[1743]]-[[1753|53]] og síðan [[biskup]] þar [[1754]]-[[1785|85]]. Hann mun hafa verið tregur til að taka við biskupsembættinu, einkum vegna umsýslu og ráðsmennsku sem því fylgdi, en þótti þó standa sig vel í þeim efnum. Hann var röggsamur stjórnandi en tók oft vægt á smærri málum.
 
'''Finnur Jónsson'''var ([[16.mikill janúar]]fræðimaður [[1704]]eins og [[23.faðir júlí]]hans [[1789]]),og vígðistýmsir að [[Reykholt]]i [[1732]]. Finnur var [[stiftprófastur]] í [[Skálholt]]sbiskupsdæmi [[1743]]-[[1753|53]]ættmenn og síðan [[biskup]] þar [[1754]]-[[1785|85]]. Finnur hlaut árið [[1774]] [[doktor]]snafnbót í [[guðfræði]], fyrstur Íslendinga. Hann skrifaði ''Historia Ecclesiastica Islandiæ'', rit um kirkjusögu Íslands á latínu sem kom út á prenti í Kaupmannahöfn 1772-1778. SonurHann hanslét varðeftir biskupsig ífjölda Skálholtiannarra árita, eftirprentaðra honumog óprentaðra, [[Hanneseinkum Finnsson]]um guðfræði og kirkjusögu.
 
Sonur hans varð biskup í Skálholti á eftir honum, [[Hannes Finnsson]], og vígðist raunar biskup 1777 og var föður sínum til aðstoðar þar til hann lést 1789. Flest hús í Skálholti skemmdust eða hrundu í [[Suðurlandsskjálfti|Suðurlandsskjálftanum]] [[1784]] og kvikfé hafði flest fallið í [[Móðuharðindin|harðindunum]] veturinn áður en Finnur neitaði þó að flytja og var í Skálholti meðan hann lifði.
 
Kona hans var Guðríður Gísladóttir ([[1707]] – [[1766]]), dóttir Gísla í Mávahlíð, sonar [[Jón Vigfússon|Jóns Vigfússonar]] biskups og systir [[Magnús Gíslason (amtmaður)|Magnúsar Gíslasonar]] amtmanns.
 
{{Töflubyrjun}}