„Hljómsveitin XIII“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 5:
Eitt lag af ''Fruits'', lagið „Thirteen“ fór á safnplötuna ''Íslensk tónlist 1993'' og hlaut talsverða útvarpsspilun. Árni Matthíasson sagði í plötudómi sínum að þetta væri besta lag plötunnar.
 
XIII hóf upptökur á sinni fyrstu breiðskífu ''[[Salt (hljómplata)|Salt]]'' um veturinn 1993 en Guðmundur hafði þá sagt skilið við þá félaga. Salt var tekin upp og hljóðblönduð í vöruskemmu í Hafnarfirði af Ingvari Jónssyni. XIII náði samningi um útgáfu Salt við Spor sem var útgafa undir stjórn Steinars Berg Ísleifssonar. Jón Ingi Þorvaldsson var ráðinn bassaleikari sveitarinnar og Salt kom út 13. maí árið 1994. Salt þótti þung og menn fóru mikinn í dómum. „Tónlistin fellur á mann eins og dautt naut...“ sagði [[Dr. Gunni]]gagnrýni í plötudómi sínum{{heimild vantar}} og klykkti út með því að líkja plötunni við „vetur sem þú getur sett í spilarann ef þér er illa við sólarljós“fjölmiðlum.{{heimild vantar}} Salt seldist hins vegar ágætlega og er fyrir löngu orðin algerlega ófáanleg.
 
Steinar var á þessum tíma í miklum útrásarhug með íslenska tónlist og var snöggur að lenda útgáfu á Salt í Evrópu undir merkjum No Bull Records sem var nýstofnaður rokkhluti hins mikla Koch útgáfuveldis sem aðallega hefur gefið út klassíska tónlist. Hafði Steinar á orði að aldrei hefði verið jafn fyrirhafnarlítið að lenda erlendum plötusamningi og fyrir XIII. Hafði hann þá marga fjöruna sopið í þeim efnum.
 
Salt fékk mjög góða dómaumfjöllun erlendis{{heimildí vantar}}erlendum tónlistartímaritum en var ekki fylgt eftir með tónleikum. enEinnig einhverbirtust nokkur viðtöl birtust við sveitina í rokktímaritum erlendis. Tónlist XIII var oftast skilgreind sem „New Wave/Goth“.
 
Í ársbyrjun 1995 hætti Eiríkur í XIII og við gítarnum tók Gísli Már Sigurjónsson. Upptökur á annarri breiðskífu XIII, ''Serpentyne'', hófust um sumarið og kom hún út 13. október 1995. Ingvar Jónsson settist aftur í upptökustólinn, í þetta sinn í Grjótnámunni í Reykjavík, og skiptu hann og Þorvaldur Bjarni Þorvaldsson með sér hljóðblönduninni. Þótt yfirbragð ''Serpentyne'' væri ekki eins myrkt og á ''Salt'' var hún síst aðgengilegri. Flóknar útsetningar og miklar pælingar í gangi. XIII hafði ákveðið að segja poppaðri endurtekningu stríð á hendur og þó um sé að ræða vers og viðlög, þá eru útsetningarnar breyttar þegar kaflarnir koma fyrir næst. Umslag ''Serpentyne'' þótti mjög vandað og supu stjórnendur Spor kveljur þegar þeir fengu reikninginn.
 
Dómar og viðtökur Íslendinga voru blendnar. Björn Jörundur Friðbjörnsson fagnaði því þó í plötudómi sínum í Pressunni að XIII væri alvöru rokksveit sem væri ekki að spila einhverja „rútubílaslagara“ eða dauðarokk.{{heimild vantar}} Augljóslega var um metnaðarfullt verk að ræða en segja má að tilraunamennskan hafi almennt farið fyrir ofan garð og neðan.
 
Birgir Jónsson var nú genginn til liðs við XIII sem trommuleikari sveitarinnar og gerði það XIII að enn kröftugri tónleikasveit. Mikið var spilað og nú skyldi fara erlendis og vinna lönd.
Lína 19 ⟶ 17:
Spor sleit samstarfinu við No Bull Records og samdi við þrjár evrópskar útgáfur um útgáfu ''Serpentyne''. Semaphore (Þýskaland, Sviss og Austurríki), CNR Music (BeNeLux) og 13bis (Frakkland). Þetta gafst mun betur og fór talsverð kynning fram í kringum útgáfu ''Serpentyne'' í Evrópu árið 1996. Einhver þreyta var þó komin í samstarfið og þar sem tónleikaferðirnar létu á sér standa leystist sveitin eiginlega upp sem hljómsveit um haustið 1996.
 
Hallur reyndi þó að halda boltanum á lofti varðandi útgáfur erlendis. Samstarfinu við Spor var formlega slitið og vildi Hallur freistafór á stúfana til þess að semjareyna að ná samningum beint við útlönd.{{heimilderlend vantar}}útgáfufyrirtæki.
Erlendir dómar um ''Serpentyne'' voru hins vegar margir og flestir mjög lofsamlegir. Nú var XIII lýst sem: „Svörtum klökum með blóðbragði“.{{heimild vantar}}
 
Hallur reyndi þó að halda boltanum á lofti varðandi útgáfur erlendis. Samstarfinu við Spor var formlega slitið og vildi Hallur freista þess að semja beint við útlönd.{{heimild vantar}}
 
Um haustið 1997 bauðst XIII að fara í tónleikaferð um Þýskaland á vegum Semaphore. Þá var hóað saman tiltækum mönnum. Birgir Jónsson sat við trommurnar, Sigurður Geirdal lék á bassa og upptökumaður XIII, Ingvar Jónsson lék á hljómborð. XIII lék á 15 tónleikum víðsvegar um Þýskaland ásamt hljómsveitunum Sieges Even og Avalon. Tónleikadómar í þýsku rokkpressunni um XIII voru afbragðsgóðir. Einn þeirra tók meira að segja svo stórt upp í sig að kalla XIII „best geymda leyndarmál rokksins“.{{heimild vantar}} Eftir tónleikaferðina héldu þeir félagar hver í sína áttina.
 
Þarna urðu kaflaskil. Sambandið við Semaphore fjaraði út og útgáfubransinn dróst sífellt saman þar sem hann varð stöðugt verr fyrir barðinu á ólöglegu niðurhali. Halli tóks þó að lenda samningi við frönsku útgáfuna 13bis sem var þá orðin stærsta sjálfstæða útgáfa Frakklands. Talsverð stefnubreyting hafði orðið í tónlistinni og var stafsetningu „XIII“ breytt í „Thirteen“ en það þótt neytendavænni útfærsla. Undir því nafni kom út breiðskífan ''Magnifico Nova'' árið 2002. Hallur vann plötuna að öllu leyti einn. Auk hefðbundinna hljóðfæra notaði Hallur töluvert af „rusl-slagverki“ að hætti Einstuerzende Neubauten. ''Magnifico Nova'' hlaut mjög lofsamlega dóma erlendis og einn gagnrýnandi hélt því fram að hér væri komin „stefnumótandi plata fyrir rokk 21. aldarinnar“.{{heimild vantar}} 13bis voru snöggir til og prentuðu límmiða með tilvitnunum úr þessum frábæru dómum og límdu á diskana. Önnur eftirfylgni var lítil en sala alveg viðunandi.
 
Á Íslandi tók Edda útgáfan að sér að dreifa ''Magnifico Nova''. Nærri má geta að innan við 200 eintök séu til af ''Magnifico Nova'' á Íslandi. Dómar voru þokkalegir. Arnar Eggert Thoroddssen birti dóm í ''Morgunblaðinu'' undir fyrirsögninni „Sáttur“.<ref>Arnar Eggert Thoroddsen, „Thirteen“, mbl.is, 6. júní 2002 ([http://mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=672178 mbl.is]).</ref> Lagið „Supernatural“ fékk talsverða útvarpsspilun og komst í 7. sæti á vinsældarlista X977.
 
Einir tónleikar voru haldnir á Íslandi af tilefni útgáfu ''Magnifico Nova'' í mars árið 2002. Þá skipuðu Thirteen auk Halls, Gísli Már Sigurjónsson á gítar, Össur Hafþórsson á bassa, Hannes Heimir Friðbjörnsson á trommur og Jón Örn Arnarson á slagverk.
 
Árið 2003 lauk Hallur við gerð nýrrar breiðskífu fyrir 13bis. Þeir lentu í kjölfarið samstarfi um útgáfu á Thirteen við Edel í Þýskalandi. Talsvert var liðið frá því að Hallur lauk við plötuna og bauð 13bis Halli að gera þær breytingar á plötunni sem hann vildi fyrst að Þjóðverjarnir voru til í að leggja peninga í þetta með þeim. Til að gera langa sögu stutta þá tók Hallur alla plötuna upp aftur. Fékk Axel Flex Árnason til að hljóðblanda og mastera og snemma árs 2004 var diskurinn ''Wintersun'' tilbúinn. Útgáfan var hins vegar alltaf að frestast. Í janúar 2005 var diskurinn framleiddur og gerður tilbúinn til dreifingar. Babb kom þó í bátinn þar sem dreifingaraðili 13bis, Sony, vildi ekki dreifa titlum sem seljast undir 5000 eintökum í forsölu. Þar strandaði málið. Platanog komplatan aldreihefur út.því 4990ekki eintökenn rykfallakomið á lager í Frakklandi, 10 eintök eru í umferð á Íslandiút.{{heimild vantar}}
 
Sumarið 2009 kom hljómsveitin nokkrum sinnum saman á ný í hljóðveri Halls og var þá skipuð þeim Eiríki Sigurðssyni, gítarleikara, Birgi Jónssyni, trommuleikara og Jóni Inga Þorvaldssyni bassaleikara auk Halls. Þótt allir hefðu þeir verið liðsmenn XIII á einhverjum tímapunkti höfðu þeir aldrei leikið saman með þessa liðsskipan. Eftir nokkrar æfingar kom til tals að halda eina tónleika og varð það úr að skipulagðir voru tónleikar ásamt hljómsveitinni Sólstafir og fóru þeir fram laugardaginn 12. september, sem vill til að bar upp á afmælisdag Halls.