„Lækjargata“: Munur á milli breytinga

Á fyrstu árum Reykjavíkur rann lækurinn á milli steinhlaðinna bakka, en Lækjargata var þá eina „breiðgata“ miðbæjarins. Steinbrýr lágu þá þá yfir lækinn, eins og t.d. niður af [[Bankastræti]]. Þegar lækurinn var settur í bunustokk og farvegur hans fylltur, árið [[1911]], breikkaði gatan um helming. LækurinnLækjargata var kallaðurkölluð „hin ilmandi slóð“ í hálfkæringi meðan hannlækurinn var opinn vegna þess fnyks sem lagði af honum, en í hann lágu mörg opin [[skolpræsi]] áður fyrr.