„Brandur Kolbeinsson“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
'''Brandur Kolbeinsson''' (d.[[ 19. apríl]] [[1246]]) var íslenskur höfðingi á 13. öld, [[goðorðsmaður]] á [[Reynistaður|Reynistað]] í [[Skagafjörður|Skagafirði]] af ætt [[Ásbirningar|Ásbirninga]]. Faðir hans var Kolbeinn kaldaljós Arnórsson og móðir hans Margrét dóttir [[Sæmundur Jónsson|Sæmundar Jónssonar]] í [[Oddi á Rangárvöllum|Odda]]. Voru þeir Brandur og [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbeinn ungi]] þremenningar að ætt. Kolbeinn ákvað á banabeði sumarið 1245 að Brandur frændi hans skyldi fá öll mannaforráð í Skagafirði og tók hann þar með við ríki Ásbirninga, það er Skagafirði og [[Húnavatnssýsla|Húnaþing]]i. Vorið eftir kom [[Þórður kakali Sighvatsson|Þórður kakali]] með mikið lið til Skagafjarðar en Brandur tók á móti með næstum jafnfjölmennt lið og mættust þeir í [[Haugsnesbardagi|Haugsnesbardaga]]. Þar beið lið Brands lægri hlut og féllu um sjötíu manns en nærri fjörutíu úr liði Þórðar. Brandur komst á hest en náðist á milli Syðstu-Grundar og Mið-Grundar og var færður upp á grundina fyrir ofan Syðstu-Grund og höggvinn þar. Þar var síðar settur upp róðukross.
Kona Brands var Jórunn Kálfsdóttir Guttormssonar. Kolbeinn ungi lét drepa föður hennar og bróður fyrir það eitt að Kálfur var vinur [[Sighvatur Sturluson|Sighvatar Sturlusonar]] og var það talið til verstu níðingsverka [[Sturlungaöld|Sturlungaaldar]]. Synir þeirra hjóna, Brandur og Þorgeir, voru barnungir þegar faðir þeirra féll.
{{d|1246}}
[[Flokkur:Sturlungaöld]]
|