„Guðmundur góði Arason“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m |
Helgastaðabardagi, Grímseyjarbardagi |
||
Lína 4:
== Æviágrip==
Guðmundur fór eftir sannfæringu sinni og var mjög staðfastur. Hann var þekktur fyrir trúhneigð sína, meinlætalifnað og örlæti og líknsemi við þá er minna máttu sín. Þegar Guðmundur tók við embætti biskups á Hólum skipaði hann svo fyrir, að enginn í biskupsdæminu ætti að svelta og allir, sem kæmu að Hólum, ættu að fá tvær máltíðir á dag. Ekki var höfðingjavaldið hrifið af góðverkum hans og fannst þeim óþarfi að vera að gefa fátækum mat alla daga. Hann neitaði að halda friðinn við höfðingjana með því að gera eins og þeim þóknaðist og hélt fast fram [[kirkjulög|kirkjulögum]]. Hann varð því fljótt umdeildur biskup og átti hann alla sína biskupstíð í deilum við volduga [[höfðingi|höfðingja]]. Einn af þeim var [[Kolbeinn Tumason]] sem var [[ættarhöfðingi]] [[Ásbirningar|Ásbirninga]] í [[Skagafjörður|Skagafirði]]. Þeir áttu í deilum og stundum átökum í mörg ár. Deilum þeirra lauk
Vegna þeirra deilna, sem Guðmundur átti í, hraktist hann oft frá [[Hólar|Hólum]] og var á flakki um landið og hraktist einnig til Noregs. Honum var
Guðmundur var orðinn hálfblindur og gamall maður þegar hann hætti loks að flakka um landið og fékk frið heima á [[Hólar|Hólum]]. Hann lést árið 1237.
|