„Dísilolía“: Munur á milli breytinga

Breyta má grænmetisolíu með [[umesterun]] þannig að hægt sé að nota hana á dísilvélar. Lífdísilolía hefur örlítið minna orkuinnihald en dísilolía sem unniunnin er úr hráolíu. Hún inniheldur einnig minna magn af brennisteini og arómatískum efnasamböndum. Algengast er að lífdísilolía sé framleidd úr sojabaunaolíu (soybean oil) eða repjuolíu (rapeseed). Sojabaunaolía er mikilvæg í fæðuframleiðslu og er framleiðsla lífdísilolíu úr henni frekar dýr vegna þess hve eftirsótt hún er á matvælamarkaði. Lífdísilolía mengar minna og er umhverfisvænni en olía sem unnin er úr hráolíu og hægt er að nota hana á dísilvélar án þess að breyta þurfi vélunum á nokkurn hátt. Grænmetisolíur eru endurnýjanleg auðlind og er orkuinnihald þeirra svipað og dísilolíu sem unnin er úr hráolíu. Taka verður samt með í reikninginn að mikil notkun á grænmetisolíu til dísilframleiðslu getur haft áhrif á fæðuframleiðslu og jafnvel valdið hungursneyðum í þróunarlöndunum. Hægt er að nýta notaða matarolíu sem fellur til, til dísiloíuframleiðsludísilolíuframleiðslu. Sú framleiðsla er hins vegar flóknari sökum óhreininda olíunnarí olíunni.<ref>Demirbas, Ayhan (2008).</ref>

Fischer-Tropsch dísilolía er framleidd úr [[efnasmíðagas]]i. Með [[Fischer-Tropsch]]-aðferðinni er hægt að framleiða olíu úr efnasmíðagasi sem samanstendur af passlega löngum kolvetniskeðjum til að hægt sé að nota hana á dísilvélar. Æskilegt er að dísilolía sé úr sem hæstu hlutfalli af beinum kolvetniskeðjum. Afurð Fischer-Tropsch aðferðarinnar er hins vegar blanda beinna kolvetniskeðja auk ýmissa annarra afurða, svo sem ekki beinna kolvetniskeðja og óhreininda. Olían þarf því að fara í gagnumgegnum ýmsar hreinsanir áður en hægt er að nota hana á dísilvélar. Dísilolía sem framleidd er á þennan hátt inniheldur minna af brennisteinbrennisteini og köfnunarefni en aðrar dísilolíur (fer eftir hráefni).<ref>Jansson (2008).</ref>