„Rómeó og Júlía“: Munur á milli breytinga

Söguþráðurinn tekur sér stað í borg er [[Veróna]] hét og í grófumáli byrjar á því að Rómeó er í ástarsorg vegna konu sem hann þráði svo undurheitt en fékk ekki. Hann og félagar hans, Benvolio, Mercutio o.fl. fara því ball sem haldið er í húsum Kapúlet (''Capulet'') fjölskyldunnar til að draga Rómeó út úr skugganum og gá hvort að hin fagra Rósalín sé ekki þarna og jú víst er það ung og fögur stúlka sem fangar athygli Rómeós en ekki var það Rósalín heldur Júlía. Þau þekkja ekki hvert annað og vita því ekki að þau eiga að heita erkióvinir. Þau verða ástfangin og ákveða að gifta sig. Tíbalt tekur eftir því að þau hafa auga á hvor öðru og þar sem að hann er tryggur meðlimur Kapúlet fjölskyldunnar tekur hann það ekki í mál að Júlía fái að yrða á einhvern Montague aula, hvað þá giftast honum. Daginn sem Rómeó og Júlía gifta sig fer hannTíbalt að finna Rómeó í fjöru fyrir að ryðjast inní boðið og draga Júlíu á tálar. TíbaltHann egnir Rómeó sem neitar að berjast þar sem honum er ekki lengur í nöp við fjölskyldu Júlíu. Vinir Rómeós skylja ekki hví hann vill ekki berjast við Tíbalt svo Mercutio gerir það fyrir hannRómeó sem endar með því að hann fellur í valinn. Til að hefna vinar síns drepur Rómeó þá Tíbalt. Prins Escalus sendir RómeíRómeó í útlegð frá Verónu fyrir þetta sem neyðir Rómeóhann til að skilja sína heittelskuðu Júlíu eftir. Eyðilagður yfirgefur hannRómeó Verónu vitandi það að húnfaðir erJúlíu, kvænthr. Kapúlett, samkvæmthafði föðurkvænt hennar,hana Paris greifa sem hafði nýverið beðið um hönd hennar. Í örvæntingu sinni leggur Júlía á ráðin með föður Laurence, prestinum sem gifti þauhana og Rómeó. Með trega fellst hannfaðir Laurence á að samþykkja að brúðkaupiðbrúðkaup hennar og Parisar fari framnfram en nóttina fyrir brúðkaupsdaginn skalskuli hún drekka seyðseyðinn semseem lætur Júlíuhana falla í dá en líta út fyrir að hún sé látin. eftirÞegar hún hafi gert það skuli hann senda eftir Rómeó til að bjarga henni. HúnJúlía gerir það sem henni er ráðlagt og kvöldið fyrir brúðkaupið drekkur hún seyðinn en brýtur þá um leið hjörtu foreldra sinna sem halda að þau hafi misst einkadóttur sína. En ráðagerð Júlíu og prestsins mistakastfara út um þúfur. Vondar fréttir dreyfastdreifast hraðar en þær góðu og áður en faðir Laurence nær að láta Rómeó vita um þetta ráðabrugg þeirra þá fréttir hann hjá einhverjum öðrum að Júlía sé dáin. Með brotið hjarta kaupir Rómeó í örvæntingu sinni eytureitur og fer til Verónu, ekkert getur stöðvað hann í að vera með ástinni sinni. Fyrir utan grafhýsi Júlíu hittir hann Paris sem hann neyðist til að berjast við og vegurdrepur hann. Hann kemst inn og drekkur eytriðeitrið en um leið vaknar Júlía upp úr dáinu en það er um seinan. Andartaki síðar deyr Rómeó. Með enga ástæðu lengur til að lifa tekur Júlía rýtinghníf og stingur sig banasári. Síðan lýkur bókinni með þessum orðum: Sárum trega sveipuð lifrlifir þó, sagan af Júlíu og Rómeó.