„Hugleiðingar (Markús Árelíus)“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ný síða: '''''Hugleiðingar''''' (forngríska: Τὰ εἰς ἑαυτόν, ''Ta eis heauton'' (orðrétt ''Skrif til sjálfs mín'') en víðast þekkt undir latneska titlinum ''Meditationes... |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 8:
D.A. Rees lýsir ''hugleiðingunum'' sem „óendanlegum innblæstri“ en telur þær ekki vera frumlegt rit um heimspeki.<ref>D.A. Rees, „Introduction“ í A.S.L. Farquhrson, ''Meditations'' (1992): xvii.</ref> [[Bertrand Russell]] fannst Hugleiðingarnar mótsagnakenndar og bera vott um „þreytta elli“ höfundar. Hann tók Markús sem dæmi um stóískan heimspeking almennt og komst að þeirri niðurstöðu að stóísk siðfræði hefði sín „súru ber“. „Við getum ekki verið hamingjusöm en við getum verið góð; við skulum þess vegna láta sem það skipti ekki máli hvort við erum hamingjusöm svo lengi sem við erum góð“.<ref>Bertrand Russell, ''History of Western Philosophy'' (1946): 248-56</ref> Russell og Rees telja sig báðir sjá áhrif Markúsar í ritum þýska heimspekingsins [[Immanuel Kant|Immanuels Kant]].<ref>Bertrand Russell, ''History of Western Philosophy'' (1946): 254-5</ref><ref>D.A. Rees, „Introduction“ í A.S.L. Farquhrson, ''Meditations'' (1992): xvii.</ref>
Þýðing Gregorys Hays á ''Hugleiðingunum'' fyrir [[The Modern Library]] komst á metsölulista og var þar í tvær vikur árið 2002.<ref>Metsölulisti ''The Washington Post'' 9. júní 2002.</ref>
== Tengt efni ==
| |||