„Elsa G. Vilmundardóttir“: Munur á milli breytinga

Elsa stundaði nám við Stokkhólmsháskóla árin [[1958]]-[[1963]] og var fyrst íslenskra kvenna til að ljúka háskólanámi í jarðfræði og því fyrsti kvenjarðfræðingur landsins. Á námsárum sínum vann hún á sumrin við ýmis jarðfræðistörf á vegum [[Raforkumálaskrifstofan|Raforkumálaskrifstofunnar]], mest þó að jarðfræðirannsóknum við fyrirhugaða [[Búrfellsvirkjun]]. Áhugi hennar beindist fljótt að jarðfræði [[TungnaáröræfiTungnáröræfi|TungnaáröræfaTungnáröræfa]], hinum miklu og stórdílóttu hraunum sem þar þöktu landið, að móberginu og að hinum stóru gjóskugígunum. Jarðfræði Tungnáröræfa varð verkefni hennar til lokaprófs.

Árið [[1977]] birtist þekktasta rannsóknarskýrsla Elsu [[TungnaárhraunTungnárhraun]] sem var mikið tímamótaverk og er enn hin merkasta heimild um þessi hraun. Árið 1980 var gerður samningur milli Orkustofnunar og [[Landsvirkjun]]ar um samræmda jarðfræðikortlagningu á vatnasviði Þjórsár ofan Búrfells og var Elsa umsjónarmaður þess verks. Kortin komu út á árabilinu 1983-1999 og hafa síðan verið grundvöllur allra jarðfræðirannsókna á þessu svæði.