„Claude Shannon“: Munur á milli breytinga

Árið [[1932]] hóf Shannon nám við [[Michigan-háskóli|Michigan-háskóla]], þar sem hann lærði meðal annars um verk [[George Boole]]. Hann útskrifaðist árið [[1936]] með tvær [[B.S.]] gráður, annarsvegarannars vegar í [[rafmagnsverkfræði]] og hinsvegarhins vegar í [[stærðfræði]]. Hann fluttist þá til [[MIT]] í framhaldsnám, þar sem hann vann við [[diffur]]greinisvél [[Vannevar Bush]], sem var [[hliðræn tölva]].

Árið [[1937]] skrifaði hann [[M.S.|mastersritgerð]] sína, ''[[A Symbolic Analysis of Relay and Switching Circuits]]'', þar sem hann sannaði að [[booleísk algebra]] og [[tvíundarreikningur]] gætu nýst til einföldunar á röðun og skipulagi rafeindafræðilegra rofa (e. ''relay'') sem voru á þeim dögum notaðar í samskiptabrautum símkerfa. Hann sneri svo þessari hugmynd sinni á hvolf og sýndi fram á það að mögulegt sé að nota samskonarsams konar rofa, raðað upp með ákveðnum hætti, til þess að leysa [[Booleísk algebra|booleískar]] [[stæða|stæður]]. Þessi hugmynd - að nýta rafmagn til þess að reikna stærðfræði - er grunnurinn að öllum nútíma stafrænum tölvum, og þessi ritgerð varð grundvöllurinn fyrir [[stafrænar rafrásir]] eftir [[Seinni heimsstyrjöld]].

==Sjá einnigTengt efni ==