„Varnarhættir“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Réttlæting upp |
Afneitun færð upp - loksins búinn að hreingera. |
||
Lína 21:
'''Réttlæting''' (e. ''rationalization'') er að réttlæta eigin hvatir eða hegðun með því að leita skýringa í öðru fólki eða ytri aðstæðum. Til dæmis gæti nauðgari réttlætt fyrir sér verknaðinn með því að hugsa sem svo að fórnarlambið hafi verið fáklætt og þar með boðið nauðguninni heim.<ref name="Heiða"/>
'''Afneitun''' (
==Tilvísanir==
Lína 31 ⟶ 32:
* Appignanesi, Richard og Oscar Zarate (1982). ''Freud fyrir byrjendur''. Svart á hvítu.
* Heiða María Sigurðardóttir (2006). ''[[Vísindavefurinn]]:'' „[http://visindavefur.hi.is/svar.asp?id=5766 ''Hverjir eru helstu sálrænu varnarhættirnir?'']“ Skoðað 28. 11. 2007.
▲'''Afneitun (Denial)''' er að halda ytri atburðum frá meðvitund. Ef einstaklingurinn á erfitt með að meðhöndla einhverja aðstöðu getur hann notað afneitun til þess einfaldlega að neita tilvist hennar. Einstaklingurinn getur bæði neitað atburði eða þeim tilfinningum sem tengjast honum. Dæmi um þetta er ef einstaklingur skuldar pening í banka en lætur sem hann þurfi ekki að hafa áhyggjur af skuldinni og heldur í stað þess áfram að eyða pening. Annað dæmi er nemandi sem neitar að sækja prófskírteini þar sem hann telur að hann hafi fallið og lætur því eins og hann hafi aldrei farið í prófið.
[[Flokkur:Klínísk sálfræði]]
| |||