„Melstaður“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
skipt hefur verið um bekki |
|||
Lína 22:
| skírnarfontur = Ríkharður Jónsson
| altari = Magnús Jónsson
| sæti =
| annað =
| flokkur =
Lína 38:
Haustið 1941 dreymir Björn G. Bergmanns, sóknarnefndarformaður og bóndi á Svarðbæli í Miðfirði, nokkru norðan við Melstað, að hann heyri í fimm prestum sem ganga til kirkju á Melstað. Aðfaranótt fokdags, 15. janúar 1942, dreymir hann sama draum en þá eru einungis sumir prestanna hempuklæddir og aðrir ekki. Veit Björn þá um morguninn að draumurinn viti ekki á gott. Eftir gegningar hringir séra Jóhann Kr. Briem, sem þá þjónaði að Melstað, og segir að kirkjan hafi fokið þá um morguninn. Brotnaði hún í spón. Brak kirkjunnar var boðið upp 12. maí sama ár og voru tekjur af því rúmar 6 milljónir krónur. Þá fundu kúasmalar brak um allt Melstaðarland og í skurði einum fannst altarið lítið skemmt.
Núverandi kirkja þar var vígð 8. júní 1947 og helguð Stefáni, og því stundum nefnd Stefánskirkja þó það sé lang algengast að hún sé kölluð Melstaðarkirkja. Hún er úr steinsteypu og rúma kirkjubekkirnir
== Heimildir ==
|