„Búrfellsvirkjun“: Munur á milli breytinga

Uppúr miðri síðustu öld voru „fossamálin“ aftur komin í umræðu og hafði hið svissneska fyrirtæki Alusuisse (í dag [[ALCAN]]) frumkvæði að samningaumleitunum. Þá var það stefna [[Viðreisnarstjórnin|Viðreisnarstjórnarinnar]] að styrkja íslenskt efnahagslíf og auka hagvöxt sem var farið að dala eftir uppgang eftirstríðsáranna og var stóriðja talin tryggja áhuga erlendra fjárfesta. Jafnframt voru möguleikar [[kjarnorka|kjarnorku]] sem ódýrs orkugjafa umtalaðir um þessar mundir og drógu margir þá ályktun að best væri að virkja á meðan enn væri eftirspurn eftir vatnsaflsvirkjunum.▼

Svokölluð stóriðjunefnd sá um rannsóknarvinnu og samskipti við erlend stórfyrirtæki og til greina kom að semja við franska og bandaríska aðila. Til þess að fjármagna framkvæmdina voru tekin lán hjá [[Alþjóðabankinn|Alþjóðabankanum]] sem krafðist sterks aðhalds og stöðugs eftirlits, í ljósi þess að ekki voru fordæmi fyrir viðlíka framkvæmdum á Íslandi.▼

Hið opinbera fyrirtæki [[Landsvirkjun]] var stofnað [[1965]] og var Búrfellsvirkjun fyrsta stórframkvæmd þess. Bygging virkjunarinnar var af meiri stærðargráðu en áður þekktist á Íslandi. Mest unnu tæplega 800 manns við byggingu hennar og á tímabili urðu verktafir vegna skorts á vinnuafli. Þann 28. mars [[1966]] var samið við svissneska fyrirtækið Alusuisse um byggingu og rekstur [[Álverið í Straumsvík|Álversins í Straumsvík]] og átti Búrfellsvirkjun að sjá því fyrir rafmagni. Lög þess efnis voru sett [[13. maí]] [http://www.althingi.is/lagasofn/126b/1966076.html] og í júní hófst bygging virkjunarinnar. Bandaríska fyrirtækið Harza Engineering Co. Int. (í dag [http://www.mwhglobal.com/ Montgomery Watson]) var fengið til þess að hanna virkjunina og var hún fullgerð [[1969]], helsti byggingarverktaki var [[Fosskraft]]. Miklar deilur urðu um álsamningana og urðu þeir tíðræddir í fjölmiðlum og á [[Alþingi]].▼