„Ólafur Stephensen“: Munur á milli breytinga

Ólafur var fæddur á [[Höskuldsstaðir (Skagaströnd)|Höskuldsstöðum]] á [[Skagaströnd (sveit)|Skagaströnd]] og voru foreldrar hans Stefán Ólafsson prestur þar og fyrri kona hans, Ragnheiður Magnúsdóttir frá [[Espihóll|Espihóli]]. Hann fór í [[Hólaskóli (1106-1802)|Hólaskóla]] og útskrifaðist þaðan [[1751]], sigldi síðan og lauk lögfræðiprófi frá [[Kaupmannahafnarháskóli|Kaupmannahafnarháskóla]] [[1754]]. Ólafur kvæntist Sigríði, dóttur Magnúsar Gíslasonar amtmanns, mesta valda- og virðingamanni á Íslandi. Í brúðkaupi þeirra leiddu biskupar brúðina til altaris en landfógeti og landlæknir leiddu brúðgumann.<ref name=":0">{{Bókaheimild|titill=Íslensk ættarveldi|höfundur=Guðmundur Magnússon}}</ref> Hann var fyrst bókhaldari við [[Innréttingarnar]] þar sem Magnús Gíslason var í forystu en árið 1756 var hann settur varalögmaður norðan og vestan. Síðar varð hann aðstoðarmaður [[Magnús Gíslason (amtmaður)|Magnúsar Gíslasonar]] [[amtmaður|amtmanns]] tengdaföður síns og tók við embættinu er hann andaðist [[1766]] og flutti þá á Bessastaði. Þegar landinu var skipt í tvö ömt 1770 varð Ólafur amtmaður í Norður- og Austuramti. Árið 1783 fékk hann lausn frá embætti af því að hann vildi ekki flytja norður í land eins og ætlast var til og var [[Stefán Þórarinsson]] skipaður í staðinn.

 

 

En þegar suður- og vesturamtinu var skipt í tvennt 1787 varð Ólafur amtmaður í vesturamtinu og 14. apríl [[1790]] varð hann jafnframt [[stiftamtmaður]], fyrstur Íslendinga í langan tíma. 1793 hafði hann amtaskipti og var skiptur yfir suðuramtið. Ólafi var vikið úr embætti 1803 vegna ásakana um spillingu. Hann fékk lausn frá embættum sínum 1806 en fékk að búa áfram endurgjaldslaust í [[Viðey]], þar sem hann var þá. Fyrst hafði hann búið á [[Leirá]] í [[Leirársveit]], síðan á [[Bessastaðir|Bessastöðum]], [[Elliðavatn]]i, í [[Sviðholt]]i og á [[Innri-Hólmur|Innra-Hólmi]].