„Langbarðar“: Munur á milli breytinga

[[Mynd:Iron_Crown.JPG|thumb|right|[[Járnkóróna Langbarða]]]]

'''Langbarðar''', svo nefndir sökum þess hve sítt þeir létu skegg sitt vaxa, voru [[germanir|germanskur]] þjóðflokkur frá [[Norður-Evrópa|Norður-Evrópu]] sem settist að við [[Dóná]] á [[Þjóðflutningatímabilið|Þjóðflutningatímabilinu]], eftir langa ferð frá ósum [[Saxelfur|Saxelfar,]] sem hófst á [[2. öldin|2. öld]] e.Kr. Þaðan réðust þeir með öðrum þjóðflokkum inn í [[Ítalía|Ítalíu]] árið 568, undir stjórn [[Álfvini|Álfvins]] Langbarðakonungs. Þeir stofnuðu þar ríki sem náði yfir mestalla Ítalíu, að frátöldu [[Páfaríkið|Páfaríkinu]] sem náði yfir [[Róm]] og nærsveitir, og [[Sikiley]] og strandhéruðum Suður-Ítalíu sem heyrðu undir [[Býsantíum]]. Konungsríki Langbarða stóð til ársins 774, en þá lögðu [[Frankar]] það undir sig.