„Emil Thoroddsen“: Munur á milli breytinga

 

Árið [[1930]] tók hann þátt í samkeppni um „[[Alþingishátíðin 1930|Alþingishátíðarkantötu]]“ en dómnefnd valdi heldur tónverk eftir [[Páll Ísólfsson|Pál Ísólfsson]]<ref>{{vefheimild|titill=Alþingishátíðarkantata Emils Thoroddsens|url=http://www.tonlistarsafn.is/sagan/greinar/nr/80|mánuðurskoðað=18. desember|árskoðað=2014}}</ref>. Sama ár hóf Emil störf sem píanóleikari við [[Ríkisútvarpið]] þar sem hann raddsetti og útsetti fjölda laga og lagasyrpa. Á þeim árum samdi hann vinsæl leikrit upp úr skáldsögum afa síns, ''[[Piltur og stúlka|Pilti og stúlku]]'' og ''[[Maður og kona|Manni og konu]]''. Fyrir [[Lýðveldishátíðin 1944|Lýðveldishátíðina 1944]] sigraði Emil keppni um lag við ljóðaflokka [[Hulda (skáld)|Huldu]]. Framlag hans náði til þriðja ljóðaflokks hennar sem hefst á orðunum: „Hver á sér fegra föðurland?“. Hefur hátíðarljóðið gengið undir því nafni síðan. Emil lést aðeins þremur vikum eftir frumflutninginn á hátíðinni.

 

Emil Thoroddsen var þríkvæntur; Fyrst kvæntist hann Elisabeth Brühl árið 1925 en þau skildu, síðan Guðrúnu Bryndísi Skúladóttur 1931 en hún lést 1938 aðeins 37 ára gömul, og að síðustu Áslaugu Árnadóttur árið 1941.