„Ópera“: Munur á milli breytinga

ListaformiðListformið sem við þekkjum sem Óperaóperu á rætur sínar að rekja til [[Ítalía|Ítalíu]] á 16. og 17. öld, en til eru eldri tegundir af söngskemmtunum frá miðöldum og endurreisnartímanum.

ÓperaÓperan varð fyrst vinsæl á [[Ítalía|Ítalíu]] en breiddist svo út um Evrópu. Ítölsk ópera hélt svo áfram að þróast og varð enþáenn vinsælli á 18. öld og þá alls staðar í Evrópu nema í Frakklandi. [[Wolfgang Amadeus Mozart]] samdi margar þekktar óperur á 18. öld, meðal annars óperuna Brúðkaup Figaros, TöfraflautanTöfraflautuna og  Don Giovanni.  

Orðið ópera þýðir vinna á ítölsku og var fyrst notað í klassískri [[tónlist]] og í leikhúsum þar í landi. og áriðÁ 17. Öldöld færðist orðið yfir í önnur evrópsk tungumál. Fyrstu óperurnar voru nútímalegar miðað við aðra sungna [[endurreisnarlist]]. Með tímananumtímanum urðu óperur fágaðri og meira lagt íupp úr því að þær væru heil sýning með söguþræði en ekki bara söngur.

Dafne eftir [[Jacopo Peri]] er sögð vera fyrsta óperan einsí ogþeirri mynd sem við þekkjum hana í dag. Þó voru einuginseinungis 5 [[hljóðfæri]] í verkinu og því líkistlíktist það því meira kammeróperu. Hún var samin um árið 1597. ÆttluninDafne var ætlað að notavera Dafne semeinhvers einhverskonarkonar tilraun til að endurvekja hina sígildu grísku dramatík og var það líka hluti af enn stærriviðameiri endurlífgun fornaldar, semen sú hugsun einkenndi endurreisnartímann. Mörg ítölsk tónskáld á þessum tíma töldu að forngrísk verk hafihefðu upphaflega verið sungin og því átti óperan að endurskapa þettaþað listform.