„Hnífur“: Munur á milli breytinga

 

'''Hnífur''' er einjárnungur og egg[[vopn]] og skiptist í ''blað'' og ''skaft'', en haldið er utan um skaftið þegar hnífi er beitt. Sá endi hnífsblaðsins sem gengur upp í skaftið nefnist ''tangi''. Hnífsblaðið er tvískipt: Í fyrsta lagi er það bitið sem nefnist ''egg''. Flatvegur blaðsins, ofan á hnífsblaðinu, nefnist ''bakki'' (nema að hnífurinn sé ''tvíeggja'', en þá er enginn slíkur). Ysti hlutinn er svo ''oddurinn''. Í sjálfsskeiðungsskafti nefnist milligerðin, sem er úr járni, ''skíði''. En hnífsblaðið á vasahníf má samkvæmt íslenskum lögum ekki vera lengra en 12,5 sentímetrar.