„Gvadelúpeyjar“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Lína 7:
Kólumbus er sagður hafa uppgötvað ananas á eyjunni Gvauadelúp árið 1493, þó að ávöxturinn hafði lengi verið ræktaðar í Suður-Ameríku. Hann kallaði það Piña de Indias, sem þýðir indíualdin.
Á 17. öld börðust Caribs indjánar gegn spænska landnámsmönnum og yfirveguðu þá.
Á næstu öld var eyjan náðu Bretar nokkrum sinnum yfirráðum á eyjunni. Efnahagurinn hnignaði þar til sykurviðskipti voru kynnt á síðustu áratugum 17. Aldaraldar. Árið 1763 voru Frakkar voru sigraðir í sjö dagastríðinu og samþykktu kröfur Kanada að láta Bretum eftur Gvadelúp, sem þeir höfðu náð í breskri innrás á Gvadelúpeyjar árið 1759.
Árið 1790, í kjölfar [[Franska byltingin|Fransku byltinginar]], er æðsti embættismaður Gvadelúp neitaði að hlýða nýjum lögum um jöfn réttindi um frelsi fólks eftir litarhafti reyndu þeir að lýsa yfir sjálfstæði, sem olli því að ólga braust út í Pointe-à-Pitre sem lagðist í rúst. Barátta milli konungssina (sem vildu sjálfstæði) og lýðveldissinna (sem voru trúir byltingarkenndu Frakklandi) framkvæmda, endaði með sigri konungssina sem lýstu yfir sjálfstæði árið 1791. Konungssinar neituðu að taka á móti nýjum landstjóra skipuðum í París 1792. Árið 1793,hófst þrælauppreisn, sem gerði efri stéttum nauðsynlegt snúa sér til Breta og biðja þá að hernema eyjuna.
Bretland reyndi að eigna sér Gvadelúpeyjar árið 1794, og tókst á að halda stjórn frá 21. apríl þar til desember árið 1794, þegar Victor Hugues fékk Breta til að gefast upp. Hugues frelsaði þrælana. Þeir gerðu uppreisn og kveikti í þeim þræla eigendum sem stjórnuðu sykurplantekrunum.