„Barbara Árnason“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Thoralilja (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
'''Barbara Árnason''' (
== Ævi og Menntun ==
Barbara Moray Williams Árnason var fædd þann 19. apríl 1911 í Petersfield. Hún er ættuð úr Hampshire í Suður-Englandi. Hún
Þegar hún kom til Íslands kynntist hún Magnúsi Á. Árnasyni, listfengnum þúsundþjalasmiði. Ári seinna giftu þau sig vorið 1937. Þau keyptu lítið hús rétt vestan við
▲Barbara Moray Williams Árnason var fædd þann 19.apríl 1911 í Petersfield. Hún er ættuð úr Hampshire í Suður-Englandi. Hún er systir Ursula Moray Williams, teiknara og rithöfunds. Faðir hennar var A. Moray Williams, vísindamaður og fornfræðingur. Hún hóf nám við listaskólann í Winchester og var þar í þrjú ár. Eftir það fluttist hún í Royal College of Art í London og hóf þar framhaldsnám í önnur þrjú ár, á sviði málmristu og tréstungu.Hún útskrifaðist þaðan vorið 1935.
▲Þegar hún kom til Íslands kynntist hún Magnúsi Á. Árnasyni, listfengnum þúsundþjalasmiði. Ári seinna giftu þau sig vorið 1937. Þau keyptu lítið hús rétt vestan við kirkjusand og skírðu þau hús sitt Lækjarbakka.Árið 1938 eignuðust þau son og var hann nefndur Vífill. Þau bjuggu í Lækjarbakka í rúm 20 ár.
== Ferill ==
Hún vann við bókaskreytingar áður en hún kom til landsins. Það var ekki fyrr en á samsýningu þeirra hjóna í Markaðsskálanum við Ingólfsstræti haustið 1938 sem list hennar varð opinber mönnum. Myndir hennar voru flest allar tréstungur og myndefnin jafn ljóðræn og innileg. Oft voru myndir hennar frá stöðunum sem hún hafði dvalið um sumrin, af gömlum unaðslegum sveitabæjum. Seinna komu vatnslitirnir til sögu sem gerðu verk hennar áhugaverðari þótt vatnslitir og tréstungur voru ensk hefð þá voru verkin gerð á einstakan hátt. Ferill hennar
Hún teiknaði einnig fjöldan allan af bókakápum og þá sérstaklega fyrir útgáfu mágs síns. Ársæls Árnasonar. Fyrsta bókin sem hún myndskreytti var Leit og suður til landa (samantekin af Einari Ól. Sveinarssyni, útg. Mál og menning, 1944). Sama ár byrjaði hún á myndbálki sínum við
Hún fést einnig við að mála barnamyndir og þá sérstaklega á stríðsárunum og í styrjaldarlok hélt hún sýningu á úrvali slíkra mynda í vinnustofu sinni að Lækjarbakka. Ágóðinn á sýningunni fór til norskra og franskra barna.
Árið 1952 dvaldist hún og Magnús í París. Við heimkomuna tók hún að sér stærsta verkefnið sem var myndskreyting heils veggjar í anddyri Melaskólans í Reykjavík. Verkið er þurrmálverk (al secco) sem sýnir ýmislegt úr skólagöngu, leikjum og sumarlífi barnsins.
Árið 1955 hélt hún fyrstu myndklæðasýninguna sína. Myndirnar hafa yfir sér léttan en skreytikenndan þokka. Seinna tók hún uppá því að sauma myndir úr lopa og klippti síðan og kemdi yfirborðið. Þessi myndgerð þótti nýlunda og voru þessar myndir sýndar víða í London og París. Eins og segir í gagnrýni sem birtist í Vísi árið 1974
Myndklæðin hennar urðu síðan ójafnhliða þar sem myndflöturinn er í einhversskonar óreglubudnu formi. Flöturinn er látinn fylgja myndformunum eftir líkt og hann sé klipptur út. Þar er horfið frá myndlist til hreins skreytingarhlutar.
Lína 20 ⟶ 23:
Árið 1961 þegar hún varð fimmtug var hún heiðruð af Félagi íslenzkra myndlistarmanna með veglegri yfirlitssýningu af verkum hennar.
== Helstu sýningar ==
Lína 40 ⟶ 43:
== Tenglar ==
{{fd|1911|1977}}
|