„Louisa Matthíasdóttir“: Munur á milli breytinga

Louisa fæddist í [[Reykjavík]]. Hún sýndi listræna hæfni á unga aldri og lærði fyrst í [[Danmörk|Danmörku]] og síðar undir [[:en:Marcel Gromaire|Marcel Gromaire]] í [[París]]. Fyrstu málverk hennar, frá lok 4. áratugar 20. aldar, festi hana í sessi sem leiðandi persónu í íslenska [[:en:Avant-garde|Avant-garde]] (framúrstefnu) samfélaginu (þar sem margir meðlimir hittust í [[Unuhúsi]]). Viðfangsefni málverkanna var málað með breiðum pensli, til þess að leggja áherslu á rúmfræðilegt form. Þessi málverk sýndu mikið af því eðli sem einkenndi þroskuð verk Louisu en þó með minna af lit.

Hún fluttist til [[New York]] árið 1942 og því fylgdi tímabil þar sem hún lærði undir [[:en:Hans Hofmann|Hans Hofmann]], auk annarra listmálara til að mynda [[:en:Robert De Niro, Sr.|Robert De Niro, Sr.]] (faðir leikarans) og Jane Freilicher. Árið 1944 giftist hún listmálaranum [[:en:Leland Bell|Leland Bell]] og nutu þau samstarfs sem einkenndist af gagnkvæmum stuðning þar til Bell lést árið 1991. Fyrsta einkasýning Louisu átti sér stað í Jane Street Gallery í New York árið 1948. Vinna hennar á 6. áratugnum einkenndist af [[Expressjónismi|expressjónisma]] en frá 7. áratugnum til loka ævi hennar þróaði hún og bætti áberandi hreina liti, skipulagða samsetningu og mikla framkvæmd sem hún er þekktust fyrir.

Málverk síðustu þriggja áratuga Louisu innihalda til að mynda íslenskt landslag, sjálfsmyndir og uppstillingum. Landslagsmyndir hennar innihalda oft heillandi stílfærðar útgáfur af íslenskum hestum og kindum. Hún var íslenskur ríkisborgari allt sitt líf, sjónræn einkenni landsins styrkja djarfa meðferð hennar á formi og skýrleika í ljósi. Skáldið [[:en:John Ashbery|John Ashbery]]] lísti niðurstöðunni sem „bragð, bæði milt og beiskt, sem enginn annar listmálari gefur okkur.“ <ref>Perl, 1999, p. 9</ref>

Árið 1996 hlaut Louisa menningarverðlaunin [[:en:American-Scandinavian Foundation|American-Scandinavian Foundation's|American-Scandinavian Foundation|American-Scandinavian Foundation's]] og árið 1998 varð hún meðlimur í [[:en:American Academy of Arts and Letters|American Academy of Arts and Letters]]. Hún lést í [[:en:Delhi (village), New York|Delhi, New York]] árið 2000, þá 83 ára að aldri. Verk hennar eru sýnd í mörgum einkasöfnum, þar á meðal [[:en:Hirshhorn Museum and Sculpture Garden|Hirshhorn Museum and Sculpture Garden]] í [[Washington, D.C.]] og [[ReykjavíkListasafn ArtReykjavíkur|Listasafni MuseumReykjavíkur]].