„Ketill“: Munur á milli breytinga

Orðið „ketill“ er upphaflega komið úr latínu, ''catillus'', sem þýðir lítil skál eða djúpur diskur. Áður fyrr hafði orðið ketill víðtækari merkingu á íslensku og var haft um potta - talað er um soðkatla í heimildum, meðal annars í [[Njáls saga|Njálu]]: „Þar var maður úti hjá búð nokkurri er Sölvi hét. Hann sauð í katli miklum og hafði þá upp fært úr katlinum en vellan var sem áköfust.“ Nú á dögum er orðið ketill eingöngu haft um vatns- og tekatla.

 

* [[Tekanna]]

 

[[simple:Kettle]]

[[sl:Lonec]]

[[sv:Kittel]]

[[tl:Takure]]