„Vatnafræði“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Rezabot (spjall | framlög)
m r2.7.1) (robot Breyti: fa:هیدرولوژی
Xqbot (spjall | framlög)
m r2.7.2) (Vélmenni: Bæti við: ckb:ئاوناسی; útlitsbreytingar
Lína 25:
* [[Jökulvatn]]
* [[Mýravatn]]
* [[Bergvatn]],
* [[Uppsprettuvatn|Uppsprettu]]- og [[lindavatn]]
* [[Kaldavermsl]]
Lína 34:
Um aldamótin 1900 hafði vatnafræðin haslað sér völl sem sjálfstæð vísindagrein. Fyrst í stað var mest áhersla lögð á yfirborðsvatnafræði, mælingar á vötnum og vatnsföllum og athuganir á eiginleikum þeirra. En rannsóknir á grunnvatni sigldu strax í kjölfarið. Fyrstu raunverulegu vatnamælingarnar hérlendis voru gerðar sumarið 1881. Það var norskur jarðfræðingur, [[Amund Helland]], sem stóð að þeim. Hann hafði mikinn áhuga á jöklum og jökulrofi og mældi allar ár sem koma frá [[Vatnajökull|Vatnajökli]] og athugaði aurburð þeirra. Um aldamótin 1900 tóku menn að huga að raforkuframleiðslu og beislun vatnsfalla í því skyni. Samfara því voru gerðar allmargar rennslismælingar. [[Elliðaár]]nar voru t.d. mældar [[1894]]. Reglulegar vatnamælingar hófust [[1919]] og voru í umsjá [[Vegamálastjóri|Vegamálastjóra]] en [[1947]] tók [[Raforkumálastjóri]] við þeim og síðan Orkustofnun. Fyrst í stað voru einungis gerðar stakar rennslismælingar en seinna voru settir upp kvarðar og lesið reglulega af þeim milli mælinga. Síritandi vatnshæðarmælar komu til sögunnar um 1950 og nú munu á þriðja hundrað síritandi mæla vera í ám, vötnum og borholum um allt land (Sigurjón Rist 1990).
 
[[Guðmundur Kjartansson]] ([[1909]]-[[1972]]) lagði grunninn að flokkun íslenskra vatnsfalla með grein sinni, Vatnsfallstegundir; í Náttúrufræðingnum 1945. Flokkun ánna í [[jökulá]]r, [[dragá]]r og [[lindá]]r hefur reynst bæði eðlileg og nytsöm. Þetta er þó séríslensk flokkun og á vart við annars staðar.
 
[[Flokkur:Jarðvísindi]]
Lína 45:
[[bs:Hidrologija]]
[[ca:Hidrologia]]
[[ckb:ئاوناسی]]
[[cs:Hydrologie]]
[[cy:Hydroleg]]