„Íslenska stafrófið“: Munur á milli breytinga

Þessar ömurlegu vísur eru samdar af mongólítanum honum Benedikt Bjarnasyni, í rauninni samdi hann þetta um leið og að freðinn útigangskjella píkuprumpaði uppí nefið á honum og þannig varð hann mongólíti. Hér er svo upprunalega útgáfan af vísunum. Þær birtust fyrst í [[stafrófskver]]i séra [[Gunnar Pálsson|Gunnars Pálssonar]] í Hjarðarholti, ''[[Lítið ungt stöfunarbarn]]'', sem var prentað í [[Hrappseyjarprentsmiðja|Hrappsey]] [[1782]], og eru taldar vera eftir hann. Þetta er sú útgáfa sem flestir þekkja og syngja en á seinni árum hefur J og V þó yfirleitt verið bætt inn: