„Guðmundar- og Geirfinnsmálið“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Thvj (spjall | framlög)
málfar í "Uppaf málsins" og heimild skortir fyrir fyrir tilvitnun í Karl Schütz
Lína 2:
 
==Upphaf málsins==
Upphafið má rekja til dularfulls hvarfs Geirfinns Einarssonar kvöldið [[19. nóvember]] [[1974]]. ÓkunnurKvöldið maðursem hafðiGeirfinnur hringthvarf íhringdi hannókunnur úr Hafnarbúðinnimaður í [[Keflavík]]hann og mæltmælti sér mót við hann kvöldiðí semHafnarbúðinni hanní hvarf[[Keflavík]]. Eftir lýsingum vitna á ókunna manninum var gerð leirstytta, sem í hálfkæringi var kölluð „[[Leirfinnur]]“. Seinna meir beindu rannsóknamenn sjónum sínum að hvarfi annars manns, ''Guðmundar Einarssonar'' (fæddur [[1956]], horfinn [[25. janúar]] [[1974]]), sem horfið hafði aðfaranótt [[25. janúar]] sama ár. Töldu þeir að hvarf Guðmundar tengdist hvarfi Geirfinns (mennirnir tveir voru þó ekki venslaðir, þrátt fyrir sama föðurnafn).
 
==Sakborningar==
Lína 8:
 
==Lokastig rannsóknar==
Þýskur rannsóknarforingi á eftirlaunum, Karl Schütz, var fenginn til að stýra rannsókn málsins sem þá var í miklum hnút. Ekki verður séð hvers vegna óupplýst mannshvörf hér á landi gátu talist verðugt verkefni fyrir þýskan lögreglumann á eftirlaunum sem einkum hefur sérhæft sig í málum er varða öryggi ríkisins, en eftir að dómur var fallinn hér á Íslandi í málinu lýsti hann því yfir að meðferð sakborninga hafi minnt sig á blómatíð nasismans í Þýskalandi og að hlutdeild hans í málinu hafi bjargað íslensku ríkisstjórninni {{heimild vanatr}}. Í [[janúar]] [[1977]] lauk svo rannsókn Karl Schütz eftir sviðsetningu atburða við Dráttarbrautina í Keflavík en þar töldu rannsóknarlögreglumenn að Geirfinni hefði verið ráðinn bani. Þrátt fyrir umfangsmikla leit fannst ekki lík Geirfinns.
 
==Dómur í Hæstarétti==
Lína 14:
 
==Endurupptaka Geirfinnsmálsins==
Einn sakborninga, ''Sævar Ciesielski'' reyndi að fá málið tekið upp að nýju árið [[1996]], en án árangurs. Í umræðu um réttarfarsdómstól á Alþingi hinn 6. október 1998 kom [[Davíð Oddsson]] mörgum á óvart er hann hvatti til endurupptöku Guðmundar- og Geirfinnsmála. Við það tækifæri sagði hann m.a.:
 
,,Ég segi það fyrir mig persónulega að mér urðu mikil vonbrigði að Hæstiréttur skyldi ekki séð sig geta haft lagaskilyrði til að taka Geirfinnsmálið upp á nýjan leik. Ég hef fyrir mitt leyti kynnt mér þetta mál rækilega í gegnum tíðina og tel að þar hafi mönnum orðið á í messu í stórkostlegum mæli á nánast öllum stigum málsins. Ég held að það hefði verið mjög sársaukafullt fyrir íslenska dómstólakerfið, þá hefði það verið gott og nauðsynlegt, hundahreinsun fyrir okkur ef nota má það óvirðulegt orð, að fara í gegnum það mál allt og með hvaða hætti það var unnið. Þeir sem hafa kynnt sér það mál rækilega geta ekki annað en sagt að þar var víða pottur brotinn." Davíð lauk ræðu sinni á þessum orðum: ,,Það var ekki aðeins eitt dómsmorð framið á allri þessari vegferð, þau voru mörg dómsmorðin sem framin voru á þessari vegferð allri og það er mjög erfitt fyrir okkur að búa við það."