„Filippus 4. Frakkakonungur“: Munur á milli breytinga

Filippusi veittist erfitt að afla fjár til að kosta átökin og meðal annars handtók hann [[gyðingur|gyðinga]] og gerði eigur þeirra upptækar og gerði þá að lokum útlæga úr öllu Frakklandi [[22. júlí]] [[1306]]. Þeir fengu þó að koma aftur [[1315]]. Hann felldi líka [[gengisfelling|gengi]] gjaldmiðilsins og lagði skatta á franska klerka sem námu helmingi af árstekjum þeirra. Það leiddi til langvinnra deilna við páfann en Filippus hafði betur og kom því til leiðar að aðsetur páfa var flutt til [[Avignon]].

 

 

Musterisriddararnir áttu einungis að vera ábyrgir gagnvart páfanum en [[Klemens V]] var Filippusi leiðitamur. Hann reyndi þó að efna til réttarhalda yfir riddurunum en þá hafði Filippus þegar látið brenna marga þeirra á báli. Síðasti stórmeistari reglunnar, [[Jacques de Molay]], var brenndur árið 1314. Sagt var að hann hefði bölvað bæði konungi og páfa á banastundinni og sagst mundu kalla þá fyrir dómstól Drottins innan árs. Bæði Filippus konungur og Klemens V páfi voru dánir innan árs.