Hugtök í nótnaskrift

Nótnaskrift á við þau tákn sem eru notuð í nótnaheftum.

Línur

breyta
  Nótnastrengir
Allar nótur eru ritaðar með tilliti til nótnastrengjanna. Með G-lyklinum (diskantlyklinum) er neðsti stafurinn E4 eða E yfir mið-C.
  Aukalínur
Línur sem er bætt við fyrir ofan eða neðan nótnastreng.
  Taktstrik
Notað til aðgreiningar á takti.
  Tvöfalt taktstrik
Notað til aðgreiningar á tveimur hlutum eða hendingum. Feitletruð tvöföld taktstrik gefa til kynna að lagi eða hreyfingu sé lokið.

Lyklar

breyta

Lyklar afmarka tónhæðina og eru meðal fyrstu táknanna til vinstri á nótnastrengnum.

  G-lykill[1] (diskantlykill)
Algengasti lykill í nótnaskrift. Miðja spíralsins afmarkar nótuna G yfir mið-C.
  C-lykill (altlykill eða tenórlykill)
Tákn sem sýnir stöðu einstrikaðs C á nótnastreng sem er þriðja línan á myndinni hér til vinstri.
  F-lykill (bassalykill)[1]
Línan sem liggur á milli punktanna tveggja í F-lyklinum er nótan F fyrir neðan mið-C.
  Heilnóta — heilnótuþögn[1]  
  Hálfnóta — hálfnótuþögn[1]  
  Fjórðapartsnóta — fjórðapartsþögn[1]  
  Áttundapartsnóta — áttundapartsþögn[1]  
  Sextándapartsnóta — sextándapartsþögn  
  Punkteruð nóta[1]
Einn punktur á eftir nótu eykur lengdargildi hennar um helming.[1] Þegar tveir punktar eru á eftir nótu þá jafngildir seinni punkturinn helmingnum af þeim fyrsta.[1]  -punktar lengja nótu um   af gildi sínu. Einnig er hægt að lengja hvíldir á sama hátt.[1]

Formerki í tónlist

breyta

Algeng formerki

breyta

Formerki breyta tónhæð þeirrar nótu sem það fylgir. modify the pitch of the notes that follow them on the same staff position within a measure, unless cancelled by an additional accidental.

  Lækkunarmerki[1] (bé)
Lækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
  Hækkunarmerki[1] (kross)
Hækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
  Afturköllunarmerki[1]
Ógildir fyrri hækkun eða lækkun á tónhæð.

Tengt efni

breyta

Tilvísanir

breyta
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Tónfræði, fyrsta stig eftir Svein Eyþórsson