Brandari er saga eða spurning sem sett er fram í gríni. Algengast er að brandarar séu annaðhvort í formi stuttrar sögu eða í formi spurningar sem eiga að vekja hlátur hjá þeim sem heyrir brandarann. Til eru mismunandi gerðir brandara og má þar nefna fimmaurabrandara, pabbabrandara, dónabrandara og tarzanbrandara sem dæmi.[1]

Gamalt dæmi um notkun orðsins brandari sem skrýtla er í greinasafninu Við uppspretturnar eftir Einar Ó. Sveinsson, frá 1956.[2][3] Orðið er þó mun eldra í þessari merkingu[4] sem kemur upprunalega úr dönsku 19. aldar máli.[5] Upprunaleg merking orðsins brandari er skip sem kveikt var í og fleytt að skipum óvinarins til að kveikja í þeim í sjóorrustu.[6]

Heimildir

breyta
  1. Guðrún Kvaran (27.11.2013). „Hvers konar brandarar eru „fimmaurabrandarar"?“. Vísindavefurinn.
  2. Haukur Már Helgason (27.6.2000). „Hvenær kemur orðið brandari fyrst fram í rituðu máli og hvernig tengist það gamansemi?“. Vísindavefurinn.
  3. „brandari“. Ritmálssafn Orðabókar Háskóla Íslands.
  4. sjá dæmi á Tímarit.is
  5. „brander“. Ordnet.dk. Den danske ordbog.
  6. sjá dæmi á Tímarit.is

Ytri tenglar

breyta