Sebrafinka (fræðiheiti: Taeniopygia guttata) er algengasti spörfugl af ættinni strildi í Mið-Ástralíu og finnst alls staðar í álfunni nema á köldum og rökum svæðum í suðri og hitabeltisvæðum í norðri. Sebrafinkur eru einnig í Indónesíu og Tímor og hafa verið fluttar til Púertó Ríkó, Portúgal, Brasilíu og Bandaríkjanna.

Sebrafinka
Sebrafinkupar við Bird Kingdom, Niagara Falls, Ontario, Kanada
Sebrafinkupar við Bird Kingdom, Niagara Falls, Ontario, Kanada

Ástand stofns
Vísindaleg flokkun
Ríki: Dýraríkið (Animalia)
Fylking: Seildýr (Chordata)
Flokkur: Fuglar (Aves)
Ættbálkur: Spörfuglar (Passeriformes)
Ætt: Strildi (Estrildidae)
Ættkvísl: Taeniopygia
Tegund:
T. guttata

Tvínefni
Taeniopygia guttata
Vieillot, 1817

Sebrafinkur sem lifa á jörðu niðri verða um 10 sm og lifa á grassfræjum. Sebrafinkur finnast bæði í grasslendi og skógum og eru vanalega nálægt vatni. Ýmis afbrigði af sebrafinkum eru ræktuð til erfðarannsókna og sem gæludýr. Sebrafinkur verpa eftir regntíma en það getur verið á hvaða tíma árs sem er. Búrfuglar geta verpt allt árið. Sebrafinkur verða um 5 ára í náttúrulegu umhverfi en búrfuglar verða venjulega 8 – 10 ára en geta náð hærri aldri. Sebrafinkur halda sig í hópum og eru aldrei einir á ferð í náttúrulegum heimkynnum sínum. Pörin eru mjög samrýmd, gera allt saman nema unga út og halda hita á ungum.

Fullorðinn karlfugl í Dundee Wildlife Park, Murray Bridge, Suður-Ástralíu

Það eru tvær undirtegundir

  • Taeniopygia guttata guttata
  • Taeniopygia guttata castanotis

Taeniopygia guttata guttata er minni en Taeniopygia guttata castanotis'.

Sebrafinka (karlfugl)

Sebrafinkur eru miklir söngfuglar og hver karl hefur eigin söngtón. Synir læra söng af feðrum sínum og syngja nánast eins og þeir. Söngvar geta breyst þangað til fuglar er orðinn kynþroska en eftir það haldast þeir óbreyttir til æviloka fuglsins.

Sebrafinka(kvenfugl)
Sebrafinka í Englandi

Karlfuglar byrja að syngja á kynþroskaskeiði en kvenfuglar geta ekki sungið. Söngurinn er í fyrstu ótengdir tónar en þeir þjálfast og læra að syngja eins og feður þeirra. Á þessum tíma bæta þeir hljóðum frá umhverfinu í eigin söng og nota einnig söng frá karlfuglum í umhverfi sínu sem innblástur í eigin söng. Karlfuglar nota sönginn til að laða að kvenfugla og til að verja yfirráðasvæði sitt.

Tenglar breyta

  • „Getið þið sagt með allt um finkur“. Vísindavefurinn.
  • BirdLife species factsheet Geymt 26 september 2007 í Wayback Machine
  • Zebra Finch videos, photos & sounds Geymt 25 júlí 2011 í Wayback Machine
  • Bird Intelligence: The Zebra Finch
  • Zebra Finch Forum Geymt 23 júní 2011 í Wayback Machine