Megawati Sukarnoputri

5. forseti Indónesíu

Diah Permata Megawati Setiawati Sukarnoputri (f. 23. janúar 1947) er indónesískur stjórnmálamaður sem var forseti Indónesíu frá 23. júlí 2001 til 20. október 2004. Hún var áður varaforseti landsis frá 21. október 1999 til 23. júlí 2001.

Megawati Sukarnoputri
Forseti Indónesíu
Í embætti
23. júlí 2001 – 20. október 2004
VaraforsetiHamzah Haz
ForveriAbdurrahman Wahid
EftirmaðurSusilo Bambang Yudhoyono
Persónulegar upplýsingar
Fædd23. janúar 1947 (1947-01-23) (77 ára)
Jogjakarta, Indónesíu
StjórnmálaflokkurIndónesíski lýðræðisbaráttuflokkurinn
MakiSurindro Supjarso (g. 1968; d. 1970)
Hassan Gamal Ahmad Hassan (g. 1972; skilin 1972)
Taufiq Kiemas (g. 1973; d. 2013)
Börn3
ForeldrarSukarno og Fatmawati
HáskóliPadjadjaran-háskóli
Indónesíuháskóli
StarfStjórnmálamaður
Undirskrift

Megawati er leiðtogi Indónesíska lýðræðisbaráttuflokksins, eins stærsta stjórnmálaflokks landsins. Faðir hennar, Sukarno, var fyrsti forseti Indónesíu.

Æviágrip breyta

Megawati Sukarnoputri ólst upp í forsetahöllinni í Jakarta sem dóttir Sukarnos, fyrsta forseta Indónesíu. Hún nam sálfræði og landbúnaðarvísindi í háskóla en lauk aldrei prófi.[1]

Árið 1965, þegar Megawati var sautján ára, var Sukarno steypt af stóli og hershöfðinginn Suharto tók völdin í Indónesíu. Suharto vildi ekki að börn Sukarnos hefðu afskipti af stjórnmálum landsins og mútaði þeim með því að gefa þeim fasteignir, bensínstöðvar og önnur fyrirtæki gegn því að þau hefðu sig hæg.[2]

Á níunda áratugnum lét Suharto undan þrýstingi alþjóðasamfélagsins um aukið lýðræði í Indónesíu og leyfði börnum Sukarnos að taka sæti á leppþingi landsins. Megawati var kjörin á þing fyrir indónesíska Lýðræðisflokkinn (PDI) árið 1987 og var kjörin formaður flokksins árið 1993. Innan fárra ára var Suharto farinn að óttast vinsældir Megawati og árið 1996 sendi hann hermenn inn í höfuðstöðvar Lýðræðisflokksins og lét bola henni úr leiðtogastöðunni.[1] Afskipti hans af flokknum urðu mjög umdeild og svo fór að honum var steypt af stóli í kjölfar efnahagskreppu árið 1997.[2] Eftir fall Suhartos stofnaði Megawati nýjan flokk, Indónesíska lýðræðisbaráttuflokkinn, sem byggði á marxískum hugsjónum föður hennar.

Árið 1999 vann Lýðræðisbaráttuflokkurinn undir stjórn Megawati flest sæti á indónesíska þinginu. Þrátt fyrir sigurinn tókst flokkabandalagi múslima að koma því til leiðar að múslimaklerkurinn Abdurrahman Wahid yrði kjörinn forseti Indónesíu.[3] Eftir kosningu Wahids héldu stuðningsmenn Megawati uppi mótmælum víðs vegar um Indónesíu þar til fallist var á þá málamiðlun að Megawati yrði varaforseti í stjórn Wahids.[2]

Í júlí árið 2001 kaus indónesíska þingið að víkja Wahid úr embætti forseta fyrir spillingu og vanhæfni. Megawati tók í kjölfarið við embættinu og hvatti landsmenn til þess að sætta sig við niðurstöðu þingsins.[3] Á þessum tíma var Megawati vinsæl meðal almennings en þótti jafnframt óskrifað blað í stjórnmálum þar sem hún veitti sjaldan viðtöl og flutti sjaldan ávörp.[1]

Í fyrstu var því vel tekið að baráttukona gegn stjórn Suhartos væri orðin forseti en brátt fékk stjórn Megawati á sig orð fyrir óákveðni, aðgerðaleysi og skort á skýrri stjórnarstefnu.[4][5][6] Aftur á móti stuðlaði varkárni ríkisstjórnarinnar að því að nýjar lýðræðisstofnanir landsins styrktust og stöðugleiki komst á samband framkvæmdavaldisns, löggjafarvaldsins og hersins.[4]

Megawati bauð sig fram til endurkjörs árið 2004 í fyrstu beinu forsetakosningum Indónesíu en bað ósigur fyrir Susilo Bambang Yudhoyono í annarri umferð kosninganna þann 20. september með 39 prósent atkvæða gegn 61.[7] Megawati var ekki viðstödd embættisvígslu eftirmanns síns og óskaði Yudhoyono aldrei til hamingju.[8]

Megawati bauð sig aftur fram til forseta árið 2009 en bað aftur ósigur gegn Yudhoyono, í þetta skipti í fyrstu umferð kosninganna. Árið 2014 ákvað Megawati að bjóða sig ekki fram á ný en studdi þess í stað að Joko Widodo, fylkisstjóri Jakarta, yrði forsetaframbjóðandi Lýðræðisbaráttuflokksins.[9] Joko var kjörinn forseti og vann endurkjör árið 2019.[10]

Tilvísanir breyta

  1. 1,0 1,1 1,2 „Þykir óskrifað blað í stjórnmálum“. Morgunblaðið. 25. júlí 2001. Sótt 29. júní 2019.
  2. 2,0 2,1 2,2 „Þrígift húsmóðir verður forseti“. Dagblaðið Vísir. 28. júní 2001. Sótt 27. júní 2019.
  3. 3,0 3,1 „Megawati Sukarnoputri tekur við völdum“. Morgunblaðið. 24. júní 2001. Sótt 29. júní 2019.
  4. 4,0 4,1 Ziegenhain, Patrick (1. janúar 2008). The Indonesian Parliament and Democratization. bls. 146. ISBN 9789812304858.
  5. Beittinger-Lee, Verena (2009). (Un) Civil Society and Political Change in Indonesia: A Contested Arena. bls. 78. ISBN 9780415547413.
  6. Lindsey, Timothy (2008). Indonesia: Law and Society. bls. 17–19. ISBN 9781862876606.
  7. Monshipouri, Mahmood (1. janúar 2011). Muslims in Global Politics: Identities, Interests, and Human Rights. bls. 206. ISBN 9780812202830.
  8. Abuza, Zachary (25. september 2006). Political Islam and Violence in Indonesia. bls. 110. ISBN 9781134161256.
  9. 'Governor of Jakarta Receives His Party’s Nod for President', The New York Times, 14. mars 2014.
  10. „Jokowi endurkjörinn sem forseti Indónesíu“. Fréttablaðið. 18. apríl 2019. Sótt 20. janúar 2019.


Fyrirrennari:
Abdurrahman Wahid
Forseti Indónesíu
(23. júlí 200120. október 2004)
Eftirmaður:
Susilo Bambang Yudhoyono