Lady Gaga

bandarísk söngkona, lagahöfundur og leikkona

Stefani Joanne Angelina Germanotta (f. 28. mars 1986), betur þekkt sem Lady Gaga, er bandarísk söngkona, lagahöfundur og leikkona. Hún er þekkt fyrir reglulega endursköpun á ímynd sinni og fjölhæfni sína í skemmtanaiðnaðinum.

Lady Gaga
Lady Gaga á innsetningarathöfn Joe Biden árið 2021
Fædd
Stefani Joanne Angelina Germanotta

28. mars 1986 (1986-03-28) (38 ára)
Störf
  • Söngvari
  • lagahöfundur
  • tónskáld
  • leikari
  • aðgerðarsinni
Ár virk2000–í dag
Stofnun
Tónlistarferill
Stefnur
Hljóðfæri
  • Rödd
  • píanó
Útgefandi
Vefsíðaladygaga.com

Eftir að hafa skrifað undir samning við Interscope Records árið 2007 náði Gaga alþjóðlegri frægð með fyrstu breiðskífunni sinni, The Fame (2008), og endurútgáfu hennar, The Fame Monster (2009). Plöturnar innihéldu vinsælu smáskífurnar „Just Dance“, „Poker Face“, „Bad Romance“, „Telephone“ og „Alejandro“. Önnur stúdíóplata hennar, Born This Way (2011), kannaði rafrokk og teknópopp og seldist í meira en milljón eintökum í fyrstu vikunni. Titillag plötunnar sló metið yfir það lag sem seldist hraðast á iTunes Store, með yfir eina milljón niðurhala innan við viku. Í kjölfar þriðju plötu hennar, Artpop (2013), sem kannaði raftónlist, lagði hún áherslu á djass á plötunni Cheek to Cheek (2014) með Tony Bennett og á mjúkt rokk með plötunni Joanne (2016).

Gaga sneri sér að leiklist og vann verðlaun fyrir aðalhlutverkin sín í þáttunum American Horror Story: Hotel (2015–2016) og kvikmyndunum A Star Is Born (2018) og House of Gucci (2021). Framlög hennar til plötu tónlistarmyndarinnar innihalda smáskífuna „Shallow“ sem gerðu hana að fyrstu konu til að vinna Óskarsverðlaun, BAFTA-verðlaun, Golden Globe-verðlaun og Grammy-verðlaun á einu ári. Hún sneri aftur í danspoppið með sjöttu breiðskífu sinni, Chromatica (2020), sem innihélt smáskífuna „Rain on Me“. Árið 2021 gaf hún út aðra samstarfsplötu með Bennett, Love for Sale (2021), og gaf út vinsælu smáskífuna „Die with a Smile“ (2024), sem náði toppsæti vinsældalista.

Gaga er ein af söluhæsta tónlistarfólki heimsins, með um 170 milljón plötur seldar, og eina konan til að eiga fjórar smáskífur sem hafa selst í a.m.k. 10 milljónum eintaka á heimsvísu. Meðal verðlauna og viðurkenninga sem hún hlotið eru 14 Grammy-verðlaun, tvö Golden Globe-verðlaun, 18 MTV Video Music-verðlaun, verðlaun frá Frægðarhöll lagahöfunda og Council of Fashion Designers of America, auk viðurkenninga sem listamaður ársins (2010) og kona ársins (2015) hjá Billboard. Hún hefur einnig verið talin með í nokkrum listum Forbes og var í fjórða sæti Greatest Women in Music lista VH1 (2012). Time útnefndi hana sem eina af 100 áhrifamestu einstaklingum heimsins árin 2010 og 2019 og setti hana á All-Time 100 Fashion Icons lista þeirra. Góðgerðastörf hennar og aktívismi fjalla helst um geðheilbrigði og réttindi hinsegin fólks. Hún rekur eigin góðgerðarsamtök, Born This Way Foundation, sem styður við geðheilsu ungs fólks. Viðskiptastarfsemi hennar er meðal annars Haus Labs, vegan snyrtivörufyrirtæki sem kom á markað árið 2019.

Líf og ferill

breyta

1986–2004: Æska

breyta

Stefani Joanne Angelina Germanotta fæddist 28. mars 1986 inn í kaþólska fjölskyldu á Lenox Hill-spítalanum í Manhattan, New York-borg.[1] Báðir foreldrar hennar eru af ítölskum uppruna.[2] Foreldrar hennar eru Cynthia Louise (fædd Bissett), mannvinur og framkvæmdastjóri, og Joseph Germanotta, frumkvöðull.[3] Hún á einnig yngri systur sem heitir Natali.[4] Hún ólst upp í Upper West Side-hverfinu á Manhattan.[5] Frá ellefu ára aldri gekk hún í einkarekna stúlknaskólann Convent of the Sacred Heart, sem er kaþólskur skóli.[6]

Gaga byrjaði að spila á píanó fjögurra ára. Hún tók píanótíma og æfði sig alla barnæskuna. Foreldrar hennar hvöttu hana til að halda áfram í tónlistinni og skráðu hana í Creative Arts Camp.[7] Á unglingsárunum söng hún á opnum hljóðnemakvöldum.[8] Gaga lék aðalhlutverkin Adelaide í leikritinu Guys and Dolls og Philia í leikritinu A Funny Thing Happened on the Way to the Forum í Regis High School.[9] Hún lærði leiklist í Lee Strasberg Theatre and Film Institute í tíu ár.[10] Fyrsta framkoma hennar á skjánum var sem aukaleikari í tónlistarmyndbandi AC/DC fyrir lagið „Stiff Upper Lip“ árið 2000.[11] Gaga fór í margar árangurslausar áheyrnarprufur fyrir sýningar í New York, en fékk þó lítið aukahlutverk í þætti úr The Sopranos árið 2001.[12]

Árið 2003 komst Gaga inn í Collaborative Arts Project 21, tónlistarskóla í Tisch School of the Arts, sem er hluti af New York-háskóla (NYU). Hún bjó á heimavist NYU á meðan hún var í náminu. Þar lærði hún tónlist og þróaði lagasmíðahæfileikana sína með því að skrifa ritgerðir um list, trúarbrögð, félagsleg málefni og stjórnmál.[13] Árið 2005 hætti Gaga námi á öðru ári til að einbeita sér að tónlistarferlinum.[14] Í viðtali árið 2014 sagði Gaga að henni hefði verið nauðgað þegar hún var 19 ára. Hún fór síðar í meðferð vegna þessa. Hún þjáist af áfallastreituröskun (PTSD) og tengir það við atvikið. Hún hefur þakkað stuðningi lækna, fjölskyldu og vina fyrir aðstoðina sem hún fékk.[15]

2005–2007: Upphaf ferils

breyta

Árið 2005 stofnaði hún hljómsveitina SGBand með nokkrum vinum úr NYU. Hljómsveitin spilaði á giggum víða í New York og var hluti af næturlífinu í Lower East Side-hverfinu.[9] Eftir New Songwriters Showcase-sýningu Frægðarhallar lagahöfunda (Songwriters Hall of Fame) í júní 2006, mælti leitarkonan Wendy Starland með henni við tónlistarframleiðandann Rob Fusari.[16] Fusari vann með Gaga, sem ferðaðist daglega til New Jersey til að þróa lögin hennar og semja nýtt efni.[17] Hann sagði að hann hafi verið sá fyrsti sem kallaði hana „Lady Gaga“. Nafnið er dregið af laginu „Radio Ga Ga“ með Queen.[18] Samkvæmt honum varð nafnið til þegar hann reyndi að senda henni textaskilaboð þar sem stóð „Radio Ga Ga“, en síminn leiðrétti orðið „Radio“ í „Lady“.[19]

 
Gaga á Lollapalooza tónlistarhátíðinni árið 2007

Fusari og Gaga tóku upp og framleiddu rafpopplög og sendu þau til framleiðenda í tónlistarbransanum.[18] Joshua Sarubin, yfirmaður A&R hjá Def Jam Recordings, sýndi lögunum áhuga og fékk Gaga til að skrifa undir hjá Def Jam í september 2006.[20] Samningi hennar var rift þremur mánuðum síðar. Á þessum tíma kynntist hún sviðslistakonunni Lady Starlight, sem hjálpaði henni að búa til sviðspersónu sína.[21] Þær byrjuðu að koma fram saman á tónleikastöðum og komu einnig fram á Lollapalooza tónlistarhátíðinni árið 2007.[22]

Gaga einbeitti sér í upphafi að tilraunakenndri raftónlist, en fór smám saman að blanda poppi og glysrokkstíl David Bowie og Queen í lögin sín. Meðan Gaga og Lady Starlight komu fram á sýningum, hélt Fusari áfram að þróa lögin sem þau höfðu búið til saman og sendi þau til framleiðandans og plötuforstjórans Vincent Herbert.[23] Í nóvember 2007 réði Herbert Gaga til útgáfufyrirtækisins síns, Streamline Records, sem var deild innan Interscope Records. Gaga hefur síðar nefnt Herbert sem þann sem uppgötvaði hana.[24] Eftir að hafa verið í starfsnámi sem lagahöfundur hjá Famous Music Publishing, gerði Gaga samning við Sony/ATV. Fyrir vikið var hún ráðin til að skrifa lög fyrir Britney Spears, New Kids on the Block, Fergie og Pussycat Dolls.[25] Hjá Interscope vakti Gaga athygli tónlistarmannsins Akon þegar hún söng prufuútgáfu af einu laginu hans í stúdíóinu. Akon sannfærði Jimmy Iovine, framkvæmdastjóra Interscope Geffen A&M Records um að gera sameiginlegan samning og fá Gaga einnig til að skrifa undir hjá útgáfufyrirtæki sínu, KonLive.[26] Seint á árinu 2007 kynntist Gaga lagahöfundinum og framleiðandanum RedOne. Hún vann með honum í viku í hljóðverinu að fyrstu plötunni sinni og skrifaði undir samning við Cherrytree Records, deild innan Interscope.[25] Þrátt fyrir að hafa tryggt sér plötusamning sagði hún að sumar útvarpsstöðvar hefðu fundist tónlistina hennar vera of „djarfa“, „dansmiðaða“ og „neðanjarðar“ fyrir almennan markað.[6]

2008–2010: The Fame og The Fame Monster

breyta

Árið 2008 flutti Gaga til Los Angeles til að vinna með plötufyrirtækinu sínu við að ljúka frumraunaplötunni sinni, The Fame. Platan var gefin út 19. ágúst 2008 og náði fyrsta sæti á vinsældalistum í nokkrum löndum.[27] Fyrstu tvær smáskífur plötunnar, „Just Dance“ og „Poker Face“, náðu fyrsta sæti í Ástralíu, Bandaríkjunum, Bretlandi og Kanada. „Poker Face“ var einnig mest selda smáskífa ársins 2009 á heimsvísu með 9,8 milljónir seld eintök það ár og var á Digital Songs-lista Billboard í 83 vikur.[28] Þrjár aðrar smáskífur voru gefnar út af plötunni: „Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)“, „LoveGame“ og „Paparazzi“. Endurhljóðblandaðar (e. remix) útgáfur smáskífanna af The Fame, að undanskildu „Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)“, voru gefnar út á plötunni Hitmixes í ágúst 2009.[29] Á 52. árlegu Grammy-verðlaununum unnu The Fame og „Poker Face“ til verðlauna fyrir bestu dans-/raftónlistarplötuna (Best Dance/Electronica Album) og bestu dansupptökuna (Best Dance Recording).[30]

 
Gaga á The Monster Ball Tour tónleikaferðalaginu árið 2010

Gaga fór í tónleikaferðalag, The Fame Ball Tour, sem stóð frá mars til september 2009.[31] Á meðan hún ferðaðist um heiminn samdi hún átta lög fyrir The Fame Monster, endurútgáfu af The Fame.[32] Nýju lögin voru einnig gefin út sem sjálfstæð stuttskífa þann 18. nóvember 2009. Fyrsta smáskífa plötunnar, „Bad Romance“, kom út einum mánuði fyrr og náði fyrsta sæti í Bretlandi og Kanada. „Telephone“, með Beyoncé, var önnur smáskífan af plötunni. Þriðja smáskífan, „Alejandro“, olli deilum þar sem tónlistarmyndbandið var talið vera guðlast af Catholic League samtökunum.[33] Tónlistarmyndbandið við „Bad Romance“ varð myndbandið með mesta áhorf á YouTube í apríl 2010, og í október sama ár varð Gaga fyrsta manneskjan með meira en einn milljarð samtals áhorf á síðunni.[34] Á MTV Video Music-verðlaununum 2010 vann hún átta verðlaun af 13 tilnefningum, þar á meðal myndband ársins (Video of the Year) fyrir „Bad Romance“.[35] Hún var mest tilnefnda listakonan á einu ári og fyrsta konan til að fá tvær tilnefningar fyrir myndband ársins á sömu athöfn.[36] The Fame Monster vann Grammy-verðlaun fyrir bestu poppsöngplötuna (Best Pop Vocal Album), og „Bad Romance“ vann fyrir besta poppsöng kvenna (Best Female Pop Vocal) og besta stutta tónlistarmyndbandið (Best Short Form Music Video) á 53. árlegu Grammy-verðlaununum.[37]

Árið 2009 var Gaga með metfjölda vikna á UK Singles Chart og varð listakonan með flestar niðurhalningar ársins í Bandaríkjunum með 11,1 milljón niðurhöl, sem kom henni í Heimsmetabók Guinness.[38] Á heimsvísu hafa The Fame og The Fame Monster saman selst í meira en 15 milljónum eintaka, og sú síðarnefnda var önnur mest selda platan árið 2010.[39] Gaga hóf aðra tónleikaferð, The Monster Ball Tour, og gaf út The Remix, síðustu plötuna sína hjá Cherrytree Records.[40] The Monster Ball Tour stóð frá nóvember 2009 til maí 2011 og þénaði 227,4 milljónir Bandaríkjadala.[41] Tónleikar sem haldnir voru í Madison Square Garden í New York-borg voru teknir upp fyrir sérstaka HBO sjónvarpsþætti, Lady Gaga Presents the Monster Ball Tour: At Madison Square Garden.[42]

2011–2014: Born This Way, Artpop, og Cheek to Cheek

breyta

Í febrúar 2011 gaf Gaga út „Born This Way“, smáskífu af samnefndri plötu. Lagið seldist í meira en milljón eintökum á innan við fimm dögum.[43] Það komst á topp Billboard Hot 100 og varð þúsundasta lagið til að ná fyrsta sæti í sögu listans.[44] Önnur smáskífa plötunnar, „Judas“, kom út tveimur mánuðum síðar, og „The Edge of Glory“ varð þriðja smáskífan hennar. Bæði lögin náðu topp-10 í Bandaríkjunum og Bretlandi.[45]

 
Gaga kynnir Born This Way með flutningi í Good Morning America árið 2011

Born This Way var gefin út 23. maí 2011 og komst á topp Billboard 200 í fyrstu viku með 1,1 milljón seld eintök.[46] Hún seldist í átta milljónum eintaka á heimsvísu og fékk þrjár Grammy-tilnefningar.[47] Rolling Stone setti plötuna á lista yfir „500 bestu plötur allra tíma“ árið 2020.[48] Fjórðu og fimmtu smáskífurnar, „You and I“ og „Marry the Night“, náðu 6. og 29. sæti á Hot 100. Lagið „Bloody Mary“ varð vinsælt á ný og var gefið út sem smáskífa árið 2022.[49] Hún hóf Born This Way Ball tónleikaferðinni í apríl 2012, sem átti að enda í mars árið eftir, en lauk einum mánuði fyrr þegar Gaga aflýsti seinustu tónleikunum vegna meiðsla á mjöðm sem hún þurfti að fara í aðgerð fyrir.[50] Tónleikaferðalagið þénaði 183,9 milljónir dollara á heimsvísu.[51]

Árið 2011 vann Gaga með Tony Bennett á djassútgáfu af „The Lady Is a Tramp“. Í nóvember kom hún fram í sérstökum þakkargjörðarþætti, A Very Gaga Thanksgiving, og voru bandarísku áhorfendurnir 5,7 milljónir. Í kjölfarið gaf hún út fjórðu stuttskífuna sína, A Very Gaga Holiday.[52] Árið 2012 gaf hún út fyrsta ilmvatnið sitt, Lady Gaga Fame, og síðar, Eau de Gaga, árið 2014.[53]

Gaga byrjaði að vinna að þriðju stúdíóplötunni sinni, Artpop, snemma árs 2012, á meðan hún var á tónleikaferðalaginu Born This Way Ball.[54] Í ágúst 2013 gaf Gaga út fyrstu smáskífuna af plötunni, „Applause“, sem náði fjórða sæti í Bandaríkjunum.[45] Önnur smáskífa Artpop, „Do What U Want“, ásamt söngvaranum R. Kelly, var gefin út síðar þann mánuð. Artpop var gefin út 6. nóvember 2013 og fékk misgóða dóma.[55] Platan náði toppi Billboard 200-listans í útgáfuviku og hefur selst í meira en 2,5 milljónum eintaka á heimsvísu frá og með júlí 2014.[56] „G.U.Y.“ var gefin út sem þriðja smáskífan í mars 2014. Gaga var kynnir í þættinum Saturday Night Live í nóvember 2013.[57] Í maí 2014 hélt hún tónleikaferðina ArtRave: The Artpop Ball, sem byggði á hugmyndum frá kynningarviðburðinum ArtRave. Ferðalagið þénaði 83 milljónir dollara í tekjur.[58]

 
Gaga ásamt Tony Bennett á Cheek to Cheek Tour tónleikaferðalaginu

Í september 2014 gaf Gaga út samstarfs djassplötu með Tony Bennett, Cheek to Cheek. Innblásturinn fyrir plötunni kom frá vináttu hennar og Bennett og frá áhuga hennar fyrir djasstónlist síðan í æsku.[59] Bennett sagði að Gaga væri „sá hæfileikaríkasti listamaður sem ég hef nokkurn tímann hitt“.[60] Áður en platan kom út, gáfu þau út smáskífurnar „Anything Goes“ og „I Can't Give You Anything but Love“. Cheek to Cheek fékk almennt jákvæða dóma.[61] Platan var þriðja plata Gaga í röð til að ná toppi Billboard 200 og vann hún Grammy-verðlaun fyrir bestu hefðbundnu söngpopp plötuna (Best Traditional Pop Vocal Album).[62] Parið tók upp tónleikaþáttinn Tony Bennett and Lady Gaga: Cheek to Cheek Live! og fór í ferðalagið Cheek to Cheek Tour frá desember 2014 til ágúst 2015.[63]

2015–2017: American Horror Story, Joanne og Super Bowl

breyta

Eftir misgóðu viðtökurnar á Artpop byrjaði Gaga að endurskapa ímynd sína og stíl. Samkvæmt Billboard hófst þessi breyting með útgáfu Cheek to Cheek og þeirri athygli sem hún fékk fyrir frammistöðu sína á 87. Óskarsverðlaunahátíðinni, þar sem hún söng lagasyrpu úr The Sound of Music.[64] Hún og Diane Warren sömdu lagið „Til It Happens to You“ fyrir heimildarmyndina The Hunting Ground, sem vann Satellite-verðlaun fyrir besta frumsamda lagið (Best Original Song) og fékk tilnefningu til Óskarsverðlauna í sama flokki.[65]

Gaga hafði varið stórum hluta æsku sinnar í að vilja verða leikkona og náði því markmiði þegar hún lék í American Horror Story: Hotel.[66] Frá október 2015 til janúar 2016 var Hotel fimmta serían í sjónvarpsþáttaröðinni American Horror Story, þar sem Gaga lék hóteleigandann Elizabeth.[67] Á 73. Golden Globe-verðlaunahátíðinni hlaut Gaga verðlaun fyrir bestu leikkonu í stuttþáttaröð eða sjónvarpsmynd (Best Actress in a Miniseries or Television Film) fyrir hlutverkið sitt í þáttaröðinni.[66]

 
Gaga á Joanne World Tour tónleikaferðalaginu árið 2017

Í febrúar 2016 söng Gaga bandaríska þjóðsönginn á Super Bowl 50, fór með flutning til heiðurs David Bowie á 58. Grammy-verðlaunahátíðinni og flutti lagið „Til It Happens to You“ á 88. Óskarsverðlaunahátíðinni.[68] Þar var hún í fylgd á svið með 50 einstaklingum sem höfðu orðið fyrir kynferðisofbeldi.[69] Gaga lék nornina Scathach í American Horror Story: Roanoke, sjöttu seríu þáttaraðarinnar, sem var sýnd frá september til nóvember 2016.[70] Í september 2016 gaf hún út smáskífuna „Perfect Illusion“ af fimmtu plötunni sinni. Platan, titluð Joanne, var nefnd eftir látinni frænku Gaga, sem veitti henni innblástur fyrir tónlistina.[71] Hún var gefin út 21. október 2016 og varð fjórða plata Gaga til að ná toppsæti Billboard 200-listans. Önnur smáskífa plötunnar, „Million Reasons“, kom út í nóvember og náði fjórða sæti í Bandaríkjunum. Hún gaf síðar út píanóútgáfu af titillagi plötunnar árið 2018, sem vann Grammy-verðlaun fyrir besta poppsólóflutning (Best Pop Solo Performance).[72] Til að kynna plötuna hélt Gaga þrjá tónleika sem kölluðust Dive Bar Tour.[73]

Gaga fór með hálfleikssýningu Super Bowl LI þann 5. febrúar 2017. Alls horfðu 117,5 milljónir manns í Bandaríkjunum á sýninguna, sem voru fleiri en áhorfendur á leikinn sjálfan og gerði hana að hálfleikssýningu með þriðja mesta áhorf í sögu Super Bowl á þeim tíma.[74] Flutningurinn veitti henni tilnefningu til Emmy-verðlauna í flokknum Outstanding Special Class Program.[75] Í apríl kom Gaga fram á Coachella tónlistarhátíðinni.[76] Hún gaf einnig út lagið, „The Cure“, sem náði topp-10 í Ástralíu. Fjórum mánuðum síðar hóf hún Joanne World Tour ferðalagið, sem hún hafði tilkynnt eftir hálfleikssýningu Super Bowl LI.[77] Sköpun plötunnar Joanne og undirbúningurinn hennar fyrir hálfleikssýninguna voru sýnd í heimildarmyndinni Gaga: Five Foot Two, sem var frumsýnd á Netflix í september sama ár.[78] Í myndinni mátti sjá hana þjást af verkjum, sem síðar voru tengdir við langvarandi vefjagigt.[79] Í febrúar 2018 neyddist Gaga til að hætta við síðustu tíu sýningar Joanne World Tour vegna verkjanna, en tónleikaferðalagið skilaði 95 milljónum dala í tekjur þar sem 842.000 miðar voru seldir.[80]

2018–2019: A Star Is Born og Las Vegas-sýningar

breyta
 
Gaga á alþjóðlegu kvikmyndahátíðinni í Torontó 2018 fyrir frumsýningu A Star Is Born, sem var fyrsta aðalhlutverkið hennar í kvikmynd[81]

Árið 2018 lék hún söngkonuna Ally í tónlistar- og rómantísku dramamyndinni A Star Is Born í leikstjórn Bradley Cooper. Myndin, sem er endurgerð á samnefndri kvikmynd frá 1937, fjallar um samband Ally við söngvarann Jackson Maine (leikinn af Cooper), sem flækist þegar ferill hennar fer að skyggja á hans. Myndin hlaut lof gagnrýnenda, sem töldu hana bjóða upp á „heillandi aðalleikara, snjalla leikstjórn og hjartnæma ástarsögu.“[82] A Star Is Born var frumsýnd á kvikmyndahátíðinni í Feneyjum 2018 og fór í almennar sýningar í október sama ár. Fyrir hlutverkið sitt vann Gaga National Board of Review-verðlaun og Critics' Choice-verðlaun fyrir bestu leikkonu í aðalhlutverki (Best Actress), ásamt því að hljóta tilnefningar til Óskarsverðlauna, Golden Globe-verðlauna, Screen Actors Guild-verðlauna og BAFTA-verðlauna í sama flokki.[83]

Gaga og Cooper sömdu og framleiddu megnið af lögunum fyrir A Star Is Born, sem Gaga lagði áherslu á að yrðu flutt lifandi í myndinni.[84] Aðallagið, „Shallow“, sem var flutt af þeim tveimur, kom út 27. september 2018 og náði toppsætinu á vinsældalistum í ýmsum löndum, þar á meðal í Ástralíu, Bretlandi, Bandaríkjunum og á Íslandi.[85] Hljómplatan inniheldur 34 lög, þar af 17 frumsamin lög, og fékk almennt jákvæða dóma. Hljómplatan fór beint í toppsæti vinsældalistans í Bandaríkjunum. Í júní 2019 hafði platan selst í yfir sex milljónum eintaka á heimsvísu.[86] Hún vann fjögur Grammy-verðlaun og BAFTA-verðlaun fyrir bestu kvikmyndatónlist (Best Film Music). „Shallow“ hlaut Óskarsverðlaun, Golden Globe-verðlaun, Critics' Choice-verðlaun og Satellite-verðlaun fyrir besta frumsamda lagið (Best Original Song). Gaga flutti lagið á 61. Grammy-verðlaunahátíðinni og 91. Óskarsverðlaunahátíðinni.[87]

Gaga samdi um tónleika í Las Vegas, sem fengu nafnið Lady Gaga Enigma + Jazz & Piano, þar sem hún kom fram í MGM Park Theater.[88] Á tónleikunum voru tvær gerðir sýninga: Enigma, sem lagði áherslu á leiklist og innihélt stærstu smelli Gaga, og Jazz & Piano, sem bauð upp á lög úr Great American Songbook ásamt einfölduðum útgáfum af lögum Gaga. Enigma-sýningin hófst í desember 2018 og Jazz & Piano í janúar 2019.[89] Í september 2019 setti Gaga á markað vegan förðunarvörulínu, Haus Laboratories, sem var eingöngu seld á Amazon.[90]

2020–2023: Chromatica, Love for Sale, og House of Gucci

breyta

Sjötta stúdíóplata Gaga, Chromatica, var gefin út 29. maí 2020 við jákvæðar viðtökur.[91] Hún komst á topp vinsældalistans í Bandaríkjunum og varð sjötta plata hennar í röð til að ná fyrsta sæti á þeim lista. Platan náði einnig toppsætinu í mörgum öðrum löndum, þar á meðal Ástralíu, Bretlandi, Frakklandi, Ítalíu og Kanada. Aðallagið af plötunni, „Stupid Love“, kom út 28. febrúar 2020 og náði fimmta sæti bæði í Bandaríkjunum og Bretlandi. Önnur smáskífan, „Rain on Me“, ásamt Ariana Grande, kom út 22. maí.[92] Lagið vann Grammy-verðlaun fyrir besta poppflutning tvíeykis/hóps (Best Pop Duo/Group Performance) á 63. árlegu Grammy-verðlaunahátíðinni og fór beint í fyrsta sæti í Bandaríkjunum.[93] Á MTV Video Music-verðlaununum 2020 vann Gaga fimm verðlaun, þar á meðal nýstofnuðu Tricon-verðlaunin, sem heiðrar listamenn sem hafa náð árangri á mismunandi sviðum skemmtanaiðnaðarins.[94]

 
Gaga á The Chromatica Ball tónleikaferðalaginu árið 2022

Þann 20. janúar 2021, á innsetningarathöfn Joe Biden sem 46. forseta Bandaríkjanna, söng Gaga bandaríska þjóðsönginn.[95] Í febrúar 2021 var Ryan Fischer, aðstoðarmaður hennar, skotinn í Hollywood og fluttur á sjúkrahús.[96] Hundunum hennar, Koji og Gustav, var rænt, en þriðji hundurinn, Miss Asia, slapp og fannst síðar af lögreglunni. Gaga bauðst til að borga 500.000 dali í lausnargjald ef hundarnir skyldu koma til baka í heilu lagi.[97] Tveimur dögum síðar, 26. febrúar, kom kona með hundana á lögreglustöð í Los Angeles. Báðir voru óskaddaðir. Lögreglan í Los Angeles sagði í fyrstu að konan sem skilaði hundunum virtist ekki tengjast skotárásinni, en þann 29. apríl var hún ein af fimm sem voru ákærð í tengslum við skotárásina og þjófnaðinn.[98] Í desember 2022 var maðurinn sem skaut Fischer dæmdur í 21 árs fangelsi.[99]

Þann 3. september gaf hún út þriðju endurhljóðblönduðu plötuna sína, Dawn of Chromatica. Síðar sama mánuð, fylgdi hún því eftir með annarri samstarfsplötunni sinni með Tony Bennett, Love for Sale. Platan fékk almennt góðar viðtökur og fór beint í áttunda sæti vinsældalistans í Bandaríkjunum.[100] Til að kynna plötuna var sýndur sjónvarpsþátturinn One Last Time: An Evening with Tony Bennett and Lady Gaga í nóvember 2021 á CBS. Þátturinn sýndi valda flutninga frá tónleikum þeirra tveggja sem haldnir voru 3. og 5. ágúst í Radio City Music Hall.[101] Önnur upptaka af flutningi þeirra, sem tekin var fyrir MTV Unplugged, var gefin út í desember sama ár.[102] Á 64. árlegu Grammy-verðlaunahátíðinni vann Love for Sale verðlaunin fyrir bestu hefðbundnu söngpopp plötuna (Best Traditional Pop Vocal Album).[103]

Hún lék Patrizia Reggiani í glæpamyndinni House of Gucci í leikstjórn Ridley Scott.[104] Fyrir hlutverkið lærði Gaga að tala með ítölskum hreim.[105] Aðferðaleikurinn hafði áhrif á andlega líðan hennar, og í lok tökunnar þurfti hún að hafa geðhjúkrunarfræðing með sér á tökustað.[106] Myndin var frumsýnd 24. nóvember 2021 og fékk misgóðar viðtökur, þó frammistaða Gaga væri mikið lofuð og talin „fullkomin í hlutverkinu“.[107] Hún vann verðlaun hjá New York Film Critics Circle og hlaut tilnefningar til BAFTA-verðlauna, Critics' Choice-verðlauna, Golden Globe-verðlauna og Screen Actors Guild-verðlauna fyrir bestu leikkonu í aðalhlutverki (Best Actress).[108]

Gaga samdi lagið „Hold My Hand“ fyrir kvikmyndina Top Gun: Maverick frá árinu 2022 og samdi einnig tónlistina fyrir myndina ásamt Hans Zimmer og Harold Faltermeyer.[109] Í júlí 2022 hóf Gaga tónleikaferðalagið The Chromatica Ball sem lauk í september sama ár. Tónleikaferðin þénaði 112,4 milljónir dollara í tekjur með 834.000 selda miða á tuttugu tónleika.[110] Árið 2023 vann hún með Rolling Stones að laginu „Sweet Sounds of Heaven“ fyrir plötuna þeirra Hackney Diamonds.[111]

2024–í dag: Joker: Folie à Deux og Mayhem

breyta
 
Gaga ásamt unnusta sínum Michael Polansky á kvikmyndahátíðinni í Feneyjum 2024

Í apríl 2024 trúlofaðist hún athafnamanninum Michael Polansky, fjórum árum eftir að þau byrjuðu saman.[112] Í júlí flutti hún útgáfu af „Mon truc en plumes“ eftir Zizi Jeanmaire á setningarhátíð Ólympíuleikanna 2024 í París.[113] Þann 16. ágúst gaf Gaga út smáskífuna „Die with a Smile“, dúett með Bruno Mars. Lagið náði fyrsta sæti á vinsældalistanum í Bandaríkjunum og vann Grammy-verðlaun fyrir besta poppflutning tvíeykis/hóps (Best Pop Duo/Group Performance).[114][115]

Gaga fór með aðalhlutverk ásamt Joaquin Phoenix í söngleikja-sálfræðitryllinum Joker: Folie à Deux í leikstjórn Todd Phillips, framhaldi af kvikmyndinni frá 2019, Joker. Gaga lék Harleen „Lee“ Quinzel.[116] Myndin var frumsýnd á 81. kvikmyndahátíðinni í Feneyjum og fór í almennar sýningar í október 2024. Þrátt fyrir að myndin hafi orðið undir væntingum almennings og ekki náð viðskiptalegum árangri, var frammistaða Gaga vel metin og gagnrýnendur töldu hana vera vanmetna í myndinni.[117] Lög sem hún og Phoenix fluttu í myndinni voru gefin út á meðfylgjandi hljómplötu. Auk þess framleiddi Gaga aðra plötu fyrir myndina, titluð Harlequin, sem kom út 27. september 2024. Hún og Polansky sömdu saman fjögur lög á henni.[118]

Smáskífan „Disease“, af væntanlegri áttundu stúdíóplötu Gaga, Mayhem, kom út 25. október 2024 og náði sjöunda sæti á vinsældalistanum í Bretlandi.[119] Platan verður gefin út 7. mars 2025.[120] Önnur smáskífan, „Abracadabra“, var gefin út 3. febrúar 2025.[121]

Útgefið efni

breyta

Tónleikaferðalög

breyta

Leikarahlutverk

breyta

Tilvísanir

breyta
  1. „Artists: Lady Gaga“. NME. Afrit af uppruna á 1 október 2017. Sótt 19. september 2017.
  2. Graves-Fitzsimmons, Guthrie (5 febrúar 2017). „The provocative faith of Lady Gaga“. The Washington Post. Afrit af uppruna á 6 febrúar 2017. Sótt 27 október 2017.
  3. „Lady Gaga's Universe: Mom Cynthia Germanotta“. Rolling Stone. 25 maí 2011. Afrit af uppruna á 25 apríl 2014. Sótt 25. mars 2014.
  4. Harman, Justine (20. september 2011). „Lady Gaga's Little Sister: I Support the Spectacle“. People. Afrit af uppruna á 23 nóvember 2016. Sótt 6 júní 2016.
  5. Reszutek, Dana (28. mars 2017). „Uptown to downtown, see Lady Gaga's New York“. amNew York Metro. Afrit af uppruna á 28 október 2017. Sótt 27 október 2017.
  6. 6,0 6,1 Sturges, Fiona (16 maí 2009). „Lady Gaga: How the world went crazy for the new queen of pop“. The Independent. Afrit af uppruna á 19 maí 2009. Sótt 26 maí 2009.
  7. Johnson 2012, bls. 20.
  8. Johnson 2012, bls. 26.
  9. 9,0 9,1 Grigoriadis, Vanessa (28. mars 2010). „Growing Up Gaga“. New York. Afrit af uppruna á 1 apríl 2010. Sótt 29. mars 2010.
  10. Manelis, Michele (12 október 2015). „LSTFI Alum Lady Gaga taps into The Lee Strasberg Method“. The Lee Strasberg Theatre & Film Institute. Lee Strasberg Theatre and Film Institute. Afrit af uppruna á 27 janúar 2016. Sótt 7 janúar 2016.
  11. DeVille, Chris (17. desember 2024). „Lady Gaga Reveals She Made Her Onscreen Debut In A 2000 AC/DC Video“. Stereogum. Sótt 25. desember 2024.
  12. Morgan 2010, bls. 27.
  13. Florino, Rick (30 janúar 2009). „Interview: Lady GaGa“. Artistdirect. Afrit af uppruna á 1 júlí 2017. Sótt 7 ágúst 2017.
  14. Harris, Chris (9 júní 2008). „Lady GaGa Brings Her Artistic Vision Of Pop Music To New Album“. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 11. september 2014. Sótt 7 maí 2009.
  15. Bakare, Larney (2. desember 2014). „Lady Gaga reveals she was raped at 19“. The Guardian. Afrit af uppruna á 19. desember 2014. Sótt 19. desember 2014.
  16. Kaufman, Gil (19. mars 2010). „Lady Gaga/ Rob Fusari Lawsuit: A Closer Look“. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 3 október 2014. Sótt 8 október 2013.
  17. Morgan 2010, bls. 36.
  18. 18,0 18,1 „Lady Gaga Sued By Producer Rob Fusari“. Billboard. 18. mars 2010. Afrit af uppruna á 15. september 2013. Sótt 8 október 2013.
  19. Gibson, Kelsie (22. september 2017). „How Lady Gaga Got Her Stage Name“. PopSugar. Sótt 17. september 2024.
  20. Morgan 2010, bls. 45.
  21. Montgomery, James (25 maí 2011). „Lady Gaga's 'Inside The Outside': Meet The 'Perpetual Underdog'. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 29 október 2017. Sótt 29 október 2017.
  22. Hobart, Erika (18 nóvember 2008). „Lady GaGa: Some Like it Pop“. Seattle Weekly. Afrit af upprunalegu geymt þann 9 janúar 2009. Sótt 10 janúar 2009.
  23. Haus of GaGa (16. desember 2008). Transmission Gaga-vision: Episode 26. Lady Gaga.
  24. „Singer Tamar Braxton files for divorce from husband-manager“. Daily Herald. 25 október 2017. Afrit af uppruna á 9 nóvember 2017. Sótt 9 nóvember 2017.
  25. 25,0 25,1 Harding, Cortney (15 ágúst 2009). „Lady Gaga: The Billboard Cover Story“. Billboard. Afrit af uppruna á 9. mars 2013. Sótt 6 maí 2010.
  26. Vena, Jocelyn (5 júní 2009). „Akon Calls Lady Gaga His 'Franchise Player'. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 4 febrúar 2015. Sótt 20 júní 2009.
  27. Williams, John (14 janúar 2009). „Lady GaGa's 'Fame' rises to No. 1“. Jam!. Afritað af uppruna á 29 júní 2015.
  28. „Digital Music Sales Around The World“ (PDF). International Federation of the Phonographic Industry. bls. 10. Afrit (PDF) af uppruna á 22 febrúar 2012. Sótt 4 ágúst 2017.
  29. „Hit Mixes – Lady Gaga“. AllMusic. Afrit af uppruna á 7 nóvember 2017. Sótt 7 nóvember 2017.
  30. „List of Grammy winners“. CNN. 1 febrúar 2010. Afrit af uppruna á 19 apríl 2010. Sótt 25 apríl 2010.
  31. Morgan 2010, bls. 131.
  32. „Lady Gaga Returns With 8 New Songs on 'The Fame Monster' (Press release). PR Newswire. 8 október 2009. Afrit af upprunalegu geymt þann 11 október 2009. Sótt 9 október 2009.
  33. „Lady Gaga Mimics Madonna“. Catholic League. 9 júní 2010. Afrit af uppruna á 30 júní 2017. Sótt 27 október 2017.
  34. O'Neill, Megan (14 apríl 2010). „Lady Gaga's Bad Romance Is Officially The Most Viewed Video On YouTube Ever“. Adweek. Afrit af uppruna á 14 maí 2017. Sótt 14 maí 2017.
  35. „MTV Video Music Awards 2010“. MTV. 12. september 2010. Afrit af upprunalegu geymt þann 5 febrúar 2015. Sótt 30 janúar 2012.
  36. Kaufman, Gil (3 ágúst 2010). „Lady Gaga's 13 VMA Nominations: How Do They Measure Up?“. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 10 maí 2017. Sótt 16. desember 2016.
  37. „53rd annual Grammy awards: The winners list“. CNN. Afrit af upprunalegu geymt þann 8 júlí 2011. Sótt 17 júlí 2011.
  38. „Most cumulative weeks on UK singles chart in one year“. Guinness World Records. Afrit af uppruna á 24. september 2015. Sótt 7 nóvember 2017.
  39. „Lady Gaga adds second show in Singapore“. AsiaOne. 27 febrúar 2012. Afrit af upprunalegu geymt þann 4. desember 2017. Sótt 4. desember 2017.
  40. Newman, Melinda (29 júní 2011). „Martin Kierszenbaum has a knack for finding the next big thing“. Los Angeles Times. Afrit af uppruna á 29 október 2013. Sótt 13 febrúar 2013.
  41. Waddell, Ray (5 maí 2011). „Lady Gaga's Monster Ball Tour Breaks Record for Debut Headlining Artist“. Billboard. Afrit af uppruna á 9 maí 2013. Sótt 2 júní 2011.
  42. „Lady GaGa Presents The Monster Ball Tour: At Madison Square Garden“. Academy of Television Arts & Sciences. Afrit af uppruna á 10 janúar 2015. Sótt 25 ágúst 2011.
  43. „The Lady Is a Champ: Lady Gaga Sets Twitter Record“. LiveScience. 18 maí 2011. Afrit af upprunalegu geymt þann 2 júlí 2013.
  44. Trust, Gary (16 febrúar 2011). „Lady Gaga Claims 1,000th Hot 100 No. 1 with 'Born This Way'. Billboard. Afrit af uppruna á 25. mars 2013. Sótt 16 febrúar 2011.
  45. 45,0 45,1 „Lady Gaga Chart History: Hot 100“. Billboard. Afrit af uppruna á 6 nóvember 2017. Sótt 3 ágúst 2017.
  46. Montgomery, James (2 júní 2011). „Lady Gaga Crashes Billboard With 1.1 Million“. MTV News. Afrit af upprunalegu geymt þann 19 nóvember 2014. Sótt 2 júní 2011.
  47. „Lady Gaga Named AP's Entertainer of the Year“. Billboard. 19. desember 2011. Afrit af uppruna á 27 maí 2024. Sótt 27 maí 2024.
  48. „The 500 Greatest Albums of All Time“. Rolling Stone. 22. september 2020. Afrit af uppruna á 22. september 2020. Sótt 29. september 2020.
  49. McIntyre, Hugh (24 júní 2023). „Will Lady Gaga Break With Tradition And Submit 'Bloody Mary' For A Grammy?“. Forbes. Afrit af uppruna á 24 júní 2023. Sótt 5 nóvember 2023.
  50. „Lady Gaga Cancels Remaining 'Born This Way Ball' World Tour Dates To Have Hip Surgery“. Capital. 14 febrúar 2013. Afrit af uppruna á 1. desember 2017. Sótt 25 nóvember 2017.
  51. Tónleikaferðin þénaði $164,1 milljón árið 2012 og $22,5 milljónir árið 2013.
  52. Gorman, Bill (25 nóvember 2011). „TV Ratings Thursday: CBS Tops Thanksgiving Night Of Repeats And Specials, But...“. TV by the Numbers. Afrit af upprunalegu geymt þann 5. mars 2016. Sótt 20 júní 2017.
  53. „Lady Gaga To Launch Lady Gaga Fame, The First Fragrance From Haus Laboratories“. PR Newswire. 14 júní 2012. Afrit af uppruna á 31 júlí 2012. Sótt 9 júlí 2012.
  54. Bychawski, Adam (31 maí 2012). „Lady Gaga's manager promises singer will deliver an 'insane' third album“. NME. Afrit af uppruna á 12 október 2013. Sótt 31 maí 2012.
  55. „Reviews for ARTPOP by Lady Gaga“. Metacritic. Afrit af uppruna á 8 apríl 2014. Sótt 30 nóvember 2013.
  56. Caulfield, Keith (20 nóvember 2013). „Lady Gaga Scores Second No. 1 Album With 'ARTPOP'. Billboard. Afrit af uppruna á 26 janúar 2014. Sótt 20 nóvember 2013.
  57. Rivera, Zayda (17 nóvember 2013). „Lady Gaga hosts 'Saturday Night Live,' plays future self without fame or applause“. New York Daily News. Afrit af uppruna á 1 janúar 2014. Sótt 24 október 2015.
  58. Allen, Bob (5. desember 2014). „Rolling Stones & Lady Gaga Wrap Up Their Tours on Top“. Billboard. Afrit af uppruna á 18. mars 2015. Sótt 5. desember 2014.
  59. „Tony Bennett & Lady Gaga: Cheek to Cheek Album of Classic Jazz Standards To Be Released September 23“ (Press release). Universal Music Canada. 29 júlí 2014. Afrit af uppruna á 8 ágúst 2014. Sótt 30 júlí 2014.
  60. „Lady GaGa is most talented artist I've ever met, says Tony Bennett“. Digital Spy. 6. september 2011. Afrit af uppruna á 23 júní 2023. Sótt 23 júní 2023.
  61. „Cheek to Cheek – Tony Bennett and Lady Gaga“. Metacritic. Afrit af uppruna á 27. september 2014. Sótt 18 október 2014.
  62. Rosen, Christopher (8 febrúar 2015). „Grammy Winners List For 2015 Includes Beyoncé, 'Frozen' & Kendrick Lamar“. HuffPost. Afrit af uppruna á 9 febrúar 2015. Sótt 8 febrúar 2015.
  63. „Lady Gaga to perform with Tony Bennett on New Year's Eve“. Business Standard. 8 október 2014. Afrit af uppruna á 17 júlí 2015. Sótt 17 júní 2015.
  64. Hampp, Andrew (6. mars 2015). „Inside Lady Gaga's Latest Reinvention (It's All Part of a Long-Term Plan)“. Billboard. Afrit af uppruna á 8. mars 2016. Sótt 28 febrúar 2016.
  65. Gallo, Phil (27 janúar 2015). „Diane Warren on Her Lady Gaga Collaboration for New Documentary 'The Hunting Ground'. Billboard. Afrit af uppruna á 28 apríl 2015. Sótt 4 maí 2015.
  66. 66,0 66,1 David, Ehrlich (10 janúar 2016). „Watch Lady Gaga's Emotional Speech at 2016 Golden Globes“. Rolling Stone. Afrit af uppruna á 15 febrúar 2017. Sótt 22 maí 2017.
  67. Falcone, Dana Rose (10. september 2015). „Lady Gaga joins American Horror Story Season 5“. CNN. Afrit af uppruna á 14. september 2015. Sótt 26 febrúar 2016.
  68. Lockett, Dee (2 febrúar 2016). „Lady Gaga Will Perform a David Bowie Tribute at Grammys“. Vulture.com. Afrit af uppruna á 9 febrúar 2016. Sótt 14 febrúar 2016.
  69. Lynch, Joe (29 febrúar 2016). „2016 Oscars: Ranking the Musical Performances“. Billboard. Afrit af uppruna á 1. mars 2016. Sótt 29 febrúar 2016.
  70. Diblin, Emma (6 október 2016). „8 Things We Learned From 'American Horror Story: Roanoke' Chapter 4“. Harper's Bazaar. Afrit af uppruna á 13 október 2016. Sótt 13 október 2016.
  71. Redfearn, Dominique (15. september 2016). „Who Is Joanne? Behind Lady Gaga's New Album Title“. Billboard. Afrit af uppruna á 9 október 2016. Sótt 15 október 2016.
  72. „2019 Grammy Winners: Complete List“. The Hollywood Reporter. 10 febrúar 2019. Afrit af uppruna á 12 febrúar 2019. Sótt 10 febrúar 2019.
  73. McIntyre, Hugh (2 október 2016). „Lady Gaga Is Going On Tour To Dive Bars Across America“. Forbes. Afrit af uppruna á 6 október 2016. Sótt 7 október 2016.
  74. Schwindt, Oriana (6 febrúar 2017). „Super Bowl LI Pulls in 111.3 Million Viewers on Fox, Shy of 2015 Ratings Record“. Variety. Afrit af upprunalegu geymt þann 7 janúar 2023.
  75. Caulfield, Keith; Trust, Gary (16 febrúar 2017). „Lady Gaga's Super Week: Her Sales & Streaming Gains After the Big Game“. Billboard. Afrit af uppruna á 16 febrúar 2017. Sótt 16 febrúar 2017.
  76. Brooks, Dave (2. mars 2017). „How Coachella Gained Lady Gaga After Losing Beyonce“. Billboard. Afrit af uppruna á 2. mars 2017. Sótt 2. mars 2017.
  77. Copsey, Rob (6 febrúar 2016). „Lady Gaga announces Joanne world tour after hit-packed Super Bowl Halftime Show“. Official Charts Company. Afrit af uppruna á 6 febrúar 2017. Sótt 6 febrúar 2017.
  78. Kaufman, Amy (8. september 2017). „Lady Gaga's five most revealing moments in the Netflix documentary 'Gaga: Five Foot Two'. Los Angeles Times. Afrit af uppruna á 27 október 2017. Sótt 27 október 2017.
  79. Gonzalez, Sandra (13. september 2017). „Lady Gaga will open up about fight with chronic illness in Netflix documentary“. CNN. Afrit af uppruna á 14. september 2017. Sótt 15. september 2017.
  80. Allen, Bob (15 febrúar 2018). „Lady Gaga's Joanne World Tour Final Numbers: $95 Million Earned & 842,000 Tickets Sold“. Billboard. Afrit af uppruna á 16 febrúar 2018. Sótt 25 febrúar 2018.
  81. „All Lady Gaga's Acting Roles Leading Up to 'A Star Is Born'. Entertainment Tonight. 4 október 2018. Afrit af uppruna á 13. september 2022. Sótt 6 janúar 2023.
  82. A Star Is Born (2018)“. Rotten Tomatoes. 5 október 2018. Afrit af uppruna á 14 október 2018. Sótt 15 október 2018.
  83. Macke, Johnni (24 febrúar 2019). „Oscars 2019 Winners: The Complete List“. E! News. Afrit af uppruna á 25 febrúar 2019. Sótt 25 febrúar 2019.
  84. Hughes, Hilary (21 apríl 2018). „Bradley Cooper Calls Lady Gaga's 'A Star Is Born' Performance 'A Revelation'. Billboard. Afrit af uppruna á 23 júní 2018. Sótt 4. september 2018.
  85. „Lagalistinn Vika 43 – 2018“. Plötutíðindi. Afrit af uppruna á 2 nóvember 2018. Sótt 31 október 2018.
  86. 'A Star Is Born' Soundtrack Is Certified Double Platinum in U.S.“. Billboard. Afrit af uppruna á 26 júní 2019. Sótt 25 júní 2019.
  87. Spanos, Brittany (10 febrúar 2019). „Grammys 2019: Watch Lady Gaga's Triumphant, Glam-Rock 'Shallow' Performance“. Rolling Stone. Afrit af uppruna á 6 ágúst 2019. Sótt 11 febrúar 2019.
  88. Nolfi, Joel (7 ágúst 2018). „Lady Gaga announces Las Vegas residency show details“. Entertainment Weekly. Afrit af uppruna á 8 ágúst 2018. Sótt 7 ágúst 2018.
  89. Hale, Andreas (29. desember 2018). „Lady Gaga Delivers the Show She Was Born to Perform With 'Enigma'. Billboard. Afrit af uppruna á 12 janúar 2019. Sótt 23 janúar 2019.
  90. Thompson, Courtney (23 nóvember 2019). „Lady Gaga's new holiday lipstick is already No. 1 on Amazon“. CNN. Afrit af uppruna á 26 nóvember 2020. Sótt 6. desember 2019.
  91. Rettig, James (6 maí 2020). „Lady Gaga's Chromatica Is Now Out 5/29“. Stereogum. Afrit af uppruna á 6 maí 2020. Sótt 7 maí 2020.
  92. Aniftos, Rania (15 maí 2020). „Lady Gaga & Ariana Grande's 'Rain on Me' Collaboration Is Coming Really Soon“. Billboard. Afrit af uppruna á 15 maí 2020. Sótt 16 maí 2020.
  93. Shafer, Ellise (14. mars 2021). „Grammys 2021 Winners List“. Variety. Afrit af uppruna á 16. mars 2021. Sótt 14. mars 2021.
  94. Horton, Adrian (31 ágúst 2020). „MTV VMAs 2020: Lady Gaga dominates during unusual pandemic broadcast“. The Guardian. Afrit af uppruna á 31 ágúst 2020. Sótt 31 ágúst 2020.
  95. Nolfi, Joey (20 janúar 2021). „Watch Lady Gaga power through national anthem at Joe Biden's inauguration“. Entertainment Weekly. Afrit af uppruna á 20 janúar 2021. Sótt 20 janúar 2021.
  96. „Aðstoðarmaður Lady Gaga skotinn og hundum hennar rænt“. mbl.is. 25 febrúar 2021.
  97. Savage, Mark (25 febrúar 2021). „Lady Gaga's dog-walker shot and bulldogs stolen“. BBC News. Afrit af uppruna á 28 febrúar 2021. Sótt 25 febrúar 2021.
  98. „Five arrested in Lady Gaga dognapping case – including the woman who returned them“. The Guardian. 29 apríl 2021. Afrit af uppruna á 2 maí 2021. Sótt 2 maí 2021.
  99. Levenson, Michael (5. desember 2022). „Man Is Sentenced to 21 Years in Shooting of Lady Gaga's Dog Walker“. The New York Times. Afrit af uppruna á 25 apríl 2023. Sótt 6. desember 2022.
  100. Grein, Paul (1 október 2021). „Lady Gaga & Tony Bennett's 'Love for Sale' Makes It Just Under the Wire for 2022 Grammy Eligibility“. Billboard. Afrit af uppruna á 2 október 2021. Sótt 2 október 2021.
  101. Kaufman, Gil (19 júlí 2021). „Lady Gaga & Tony Bennett to Celebrate Friendship With 'One Last Time' Shows at Radio City“. Billboard. Afrit af uppruna á 31 júlí 2021. Sótt 19 júlí 2021.
  102. Nolfi, Joey (9. desember 2021). „Lady Gaga gets sweet and sassy with Tony Bennett in first MTV Unplugged footage“. Entertainment Weekly. Afrit af uppruna á 17. desember 2021. Sótt 17. desember 2021.
  103. Atkinson, Katie (3 apríl 2022). „Here Are the 2022 Grammy Awards Winners: Full List“. Billboard. Afrit af uppruna á 26 júlí 2022. Sótt 2 ágúst 2022.
  104. Fleming, Mike Jr. (1 nóvember 2019). „Lady Gaga, Ridley & Giannina Scott Team On Film About Assassination Of Gucci Grandson Maurizio; Gaga To Play Convicted Ex-Wife Patrizia Reggiani“. Deadline Hollywood. Afrit af uppruna á 4. september 2020. Sótt 1 nóvember 2019.
  105. Heritage, Stuart (3 nóvember 2021). „Madness in her method: Did Lady Gaga really stay in character for 18 months?“. The Guardian. Afrit af uppruna á 24 nóvember 2021. Sótt 25 nóvember 2021.
  106. Malkin, Mark (15. desember 2021). „How Lady Gaga Protected Herself While Making 'House of Gucci': No Actor 'Should Push Themselves to That Limit'. Variety. Afrit af uppruna á 4 janúar 2022. Sótt 4 janúar 2022.
  107. „House of Gucci“. Rotten Tomatoes. 24 nóvember 2021. Afrit af uppruna á 28 apríl 2022. Sótt 24 nóvember 2021.
  108. Buchanan, Kyle (13. desember 2021). „Golden Globes Nominations 2022: The Complete List“. The New York Times. Afrit af uppruna á 13 janúar 2022. Sótt 13 janúar 2022.
  109. Dalley, Hannah (4 maí 2022). „Tom Cruise Praises Lady Gaga's 'Top Gun' Song, Reveals She Helped Compose the Score: 'Her Talent Is Just Boundless'. Billboard. Afrit af uppruna á 4 maí 2022. Sótt 4 maí 2022.
  110. Frankenberg, Eric (26 október 2022). „Lady Gaga Finishes The Chromatica Ball With $112 Million in Stadiums“. Billboard. Afrit af uppruna á 26 október 2022. Sótt 26 október 2022.
  111. Dunworth, Liberty (14. september 2023). „The Rolling Stones' 'Hackney Diamonds' features Paul McCartney, Lady Gaga, Elton John and Stevie Wonder“. NME. Afrit af uppruna á 16. september 2023. Sótt 16. september 2023.
  112. Van Meter, Jonathan (5. september 2024). „Lady Gaga on Joker: Folie à Deux, Getting Engaged, and the Joy of Making Pop Music Again“. Vogue. Afrit af uppruna á 5. september 2024. Sótt 5. september 2024.
  113. Paul, Larisha (26 júlí 2024). „Lady Gaga Sings in French, Bustles With Feathers at Olympics Opening Ceremony Performance“. Rolling Stone. Afrit af uppruna á 26 júlí 2024. Sótt 26 júlí 2024.
  114. Trust, Gary (6 janúar 2025). „Lady Gaga & Bruno Mars' 'Die With a Smile' Hits No. 1 on Billboard Hot 100“. Billboard. Sótt 6 janúar 2025.
  115. Lee, Benjamin (3 febrúar 2025). „Grammy awards 2025: list of winners“. The Guardian. Sótt 3 febrúar 2025.
  116. Lang, Brent (20 ágúst 2024). „Lady Gaga and Joaquin Phoenix Sang Live on 'Joker 2' Set, Which Made It a 'Nightmare' to Edit: 'We Didn't Want Perfect Notes'. Variety. Afrit af uppruna á 1. september 2024. Sótt 1. september 2024.
  117. Morrow, Brendan (6 október 2024). 'Joker: Folie à Deux' underwhelms at the box office, receives weak audience scores“. USA Today. Afrit af uppruna á 9 október 2024. Sótt 31 október 2024.
  118. Martoccio, Angie (24. september 2024). „Lady Gaga to Drop 'Joker: Folie à Deux' Companion Album 'Harlequin'. Rolling Stone. Afrit af uppruna á 24. september 2024. Sótt 24. september 2024.
  119. Horowitz, Steven J. (20 október 2024). „Lady Gaga to Release New Single 'Disease' This Week“. Variety. Sótt 21 október 2024.
  120. Fell, Nicole (27 janúar 2025). „Lady Gaga Announces New Album 'Mayhem'. The Hollywood Reporter. Afrit af uppruna á 27 janúar 2025. Sótt 27 janúar 2025.
  121. Fell, Nicole (2 febrúar 2025). „Lady Gaga Returns to Pop Roots With New Song and Music Video "Abracadabra". The Hollywood Reporter. Sótt 3 febrúar 2025.

Heimildir

breyta

Fyrirmynd greinarinnar var „Lady Gaga“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 16. janúar 2025.

Tenglar

breyta