Kontrapunktur er aðferð við að tvinna saman tvær eða fleiri laglínur svo að þær hljómi vel saman. Orðið er búið til úr latnesku setningunni punctus contra punctum, sem þýðir bókstaflega punktur á móti punkti en punktarnir tákna nótur. Kontrapunktur varð til á endurreisnartímabilinu (aðrar gerðir fjölröddunnar voru þó þegar fyrir hendi), en náði einna mestum hæðum á barokktímabilinu með mönnum eins og Johann Sebastian Bach sem skrifaði meðal annars Die Kunst der Fuge sem nýtir kontrapunkt út í ystu æsar. Tónlistarform svo sem fúga og kanón eru næstum eingöngu byggð á kontrapunkti.

Brot úr Die Kunst der Fuge eftir Johann Sebastian Bach.
  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.