„Eftirgrennslanadeild“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
stiklað á örfáum aðalatriðum - hér má vissulega gera betur |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 2:
== Stofnun Eftirgrennslanadeildarinnar ==
Árið [[1939]], þegar [[Agnar Kofoed-Hansen]] var lögreglustjóri í Reykjavík fól [[Hermann Jónasson]] forsætisráðherra honum að stofna það sem hann nefndi Eftirgrennslanadeild.
== Lokaða herbergið ==
Lína 9:
== Upplýsingarnar brenndar ==
Árið [[1976]] ætlaði Sigurjón Sigurðsson að sækja um starf [[Hæstaréttardómari|hæstaréttardómara]] og taldi sig fá vilyrði fyrir því embætti. Um leið taldi hann að tíma væri kominn til að farga mestum hluta af því skjalasafni sem lögreglan hafði komið sér upp um kommúnista, en um þá hafði aðallega verið fylgst. Trúnaðarmaður Sigurjóns flutti því megnið af safninu, þ. á m. spjaldskrár, upp í sumarbústað sinn í nágrenni Reykjavíkur og brenndi gögnin til ösku í götóttri olíutunnu. Af varð mikill reykur, eins og haft var að orði í þeim fámenna hópi sem vissi um brennuna.
== Eitt og annað ==
* Í fórum [[Guðmundur Ásbjörnsson|Guðmundar Ásbjörnssonar]], bæjarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins, að honum látnum, fundust skjöl þar sem taldar voru upp þær stofnanir sem þyrfti að njósna um.
* [[Finnbogi Hermansson]] segir frá því í bók sinni: ''[[Í húsi afa míns]]'' hvernig föður hans sem var húsgagnasmiður hafi verið sagt upp störfum vegna pólitískra skoðana sinna. Hann segir á einum stað: „Svona gekk þetta árum saman, að fólk og fjölskyldur máttu sæta ofsóknum íslenskra Kanaleppa og hrærunni stjórnað úr leyniherbergi í gömlu lögreglustöðinni við Pósthússtræti, sem áður hýsti Barnaskóla Reykjavíkur. Drengurinn góði, Pétur Kristinsson, og eftirmenn hans voru auðvitað að vinna vinnuna sína“. <ref>''Í húsi afa míns''; Finnbogi Hermansson, útg. 2008, Uppheimar, bls. 127</ref>
== Tilvísanir ==
<references/>
== Tenglar ==
| |||