„Eldspýta“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
Lína 6:
Talið er að [[Martialis]] skáld, sem upp var á tímum [[Rómaveldi]]s hafi nefnt eldspýtur í ritum sínum, en það voru eldspýtur sem innihéldu [[brennisteinn|brennistein]]. Forverar nútímaeldspýtunnar voru litlar spýtur úr [[fura|furuviði]], lagðar brennisteini og voru fundnar upp í [[Kína]] árið [[577]] e.Kr. Fyrsta sjálfkviknandi eldspýtan var aftur á móti fundin upp árið [[1805]], en það gerði aðstoðarmaður [[Louis Jacques Thénard]] prófessors. Endi hennar innihélt blöndu af [[kalíumklórat]]i, [[fosfór]]i, [[sykur|sykri]] og [[gúmmí]]. Kveikt var á þeim með því að dýfa þeim í [[brennisteinssýra|brennisteinssýru]] í [[asbest]]flösku. Eldspýtur þessar voru þó dýrar og hættulegar, þannig voru þær aldrei mjög vinsælar.
Fyrsta „núningseldspýtan“ var fundin upp árið [[1826]] af enska efnafræðingnum [[John Walker]]. Hann uppgötvaði að hægt væri að kveikja í blöndu af [[antimon]]i, [[kalíumklórat]]i, [[gúmmí]] og [[mjölvi|mjölva]] með því að draga því í föstu formi eftir
== Tengt efni ==
| |||