„Söguljóð“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 2:
'''Söguljóð''' ('''kviða''', '''hetjuljóð''', '''óðsaga''' eða '''epísk kvæði''') er oftar en ekki langt [[kvæði]] (''epos''), sem er sagt af sögumanni, venjulega um hetjudáðir og atburði sem eru mikilvægir póstar einhvers menningarbrots eða [[þjóð]]ar. Algengt er að söguljóð eigi sér rætur í munnlegri hefð og [[Albert Lord]] og [[Milman Parry]] hafa sett fram rök að því að klassísk söguljóð [[Grikkland hið forna|Forngrikkja]] hafi í grunninn verið til í munnlegri geymd og verið munnlega samin. Hvað sem um það er þá hafa söguljóð verið skrifuð niður síðan [[Hómerskviður]] voru ritaðar og verk [[Virgill|Virgils]], [[Dante Alighieri]] og [[John Milton]]s hefðu líklega ekki lifað hefðu þau ekki verið bókfest.
 
Hin fyrstu söguljóð eiga sér undirstöðu í sjálfum sér, eins og ''[[Bjólfskviða]]'' og [''[[Ilíonskviða]]'' og eru því ''frumkviður''. Söguljóð sem [[Eftirlíking|braga eftir]] þessum gömlu kviðum, eins og til dæmis ''[[Eneasarkviða]]'' Virgils eða ''[[Paradísarmissir]]'' Miltons eru aftur á móti þekkt sem ''síðkviður''. Önnur tegund af söguljóði er ''smákviðan'', sem er stutt sagnrænt kvæði með rómantískum eða goðsögulegum efnivið. Smákviður urðu til á hellenískum tíma hjá höfundum á borð við [[Kallímakkos]] og [[Apolloníos frá Ródos]]. [[Ovidius]] er oft talinn meistari þessa bókmenntaforms. Stundum er þátturinn um [[Nísus]] og [[Evrýalus]] í 9. bók ''Enesarkviðu'' talinn dæmi um klasssíska smákviðu.
 
{{Stubbur|bókmenntir}}