„Einar Hafliðason“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Navaro (spjall | framlög)
Ný síða: '''Einar Hafliðason''' (15. september 130722. september 1393) var íslenskur prestur og rithöfundur á 14. öld. Hann var frá [[Breiðabólstaður í Vest...
 
Navaro (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 1:
'''Einar Hafliðason''' ([[15. september]] [[1307]] – [[22. september]] [[1393]]) var íslenskur [[prestur]] og [[rithöfundur]] á 14. öld. Hann var frá [[Breiðabólstaður í Vesturhópi|Breiðabólstað]] í [[Vesturhóp]]i og var þar prestur í nærri hálfa öld.
 
Einar var sonur Hafliða Steinssonar, hirðprests Noregskonungs um skeið, ráðsmanns á [[Hólar í Hjaltadal|Hólum]] í Hjaltadal frá því um [[1292]] til [[1308]] og síðan prests á Breiðabólstað í Vesturhópi til dauðadags [[1319]], og fylgikonu hans, Rannveigar Gestsdóttur. Einar var sendur til náms hjá [[Lárentíus Kálfsson|Lárentíusi Kálfssyni]] í [[Þingeyraklaustur|Þingeyraklaustri]] þegar hann var tíu ára að aldri. Hann varvarð vígðursíðar trúnaðarmaður og skrifari Lárentíusar og fylgdi honum til Hóla þegar hann varð þar biskup. Þegar að því kom að Einar skyldi vígjast til prests var Lárentíus þó orðinn sjúkur og sendi hann þá Einar suður í Skálholt til [[KeldnaþingJón Halldórsson (biskup)|Jóns Halldórssonar]]um ábiskup, sem vígði hann prest í [[RangárvellirSkarð (Landssveit)|RangárvöllumSkarði]] á Landi haustið [[1332]] og var þarhann prestur í [[Keldnaþing]]um í hálft annað ár.

Vorið [[1334]] varð hannEinar svo prestur á [[Höskuldsstaðir (Skagaströnd)|Höskuldsstöðum]] á Skagaströnd. Árið 1343 varðfékk hann prestur á Breiðabólstað í Vesturhópi, sem þá var eitt besta brauð norðanlands og veitt af [[erkibiskup]]inum í [[Niðarós]]i, og hélt því embætti til æviloka, eða í 49 ár.
 
Einar var einn af höfuðklerkum Norðlendinga og gegndi stundum starfi Hólaráðsmanns og var [[officinalis]] nokkrum sinnum. Hann er þó þekktastur fyrir ritstörf sín en hann skráði meðal annars [[Lárentíusar saga biskups|sögu Lárentíusar]] Hólabiskups, sem er merkileg heimild um ýmislegt á 14. öld, og [[Lögmannsannáll|Lögmannsannál]], sem þykir með áreiðanlegri [[annáll|annálum]].