„Fylkisstjóri (Bandaríkin)“: Munur á milli breytinga

Hæstráðandi í hverju af þeim 50 fylkjum Bandaríkjanna er ríkisstjórinn sem öðlast stöðu sína með [[bein kosning|beinni kosningu]]. Það er þó misjafnt hversu mikil völd ríkisstjórar hafa en að öllu jöfnu hafa þeir talsvert vald hvað varðar [[ríkisfjárlög]], skipunarvald yfir hinum ýmsu embættismönnum (þar á meðal mörgum dómurum) og einnig getur hann haft töluverð áhrif á lagasetningu. Ríkisstjórinn getur einnig gegnt fleiri embættum, svo sem eins og æðsti yfirmaður varaherliðs ríkisins þegar það heyrir ekki beint undir alríkisvaldið (e. federalized) og í mörgum ríkjum og yfirráðasvæðum hefur ríkisstjórinn að nokkru eða öllu leyti vald til að milda eða veita sakaruppgjöf er varðar sektardóma í sakamálum. Allir ríkisstjórar sitja í fjögur ár nema þeir sem sitja í [[New Hampshire]] og [[Vermont]] en þeir sitja einungis í tvö ár<ref>Katz, R. S. (2007). ''Political institutions in the United States.'' Bls 136-138. New York: Oxford university press.</ref>. ▼

Í öllum ríkjum Bandaríkjanna er ríkisstjóri kjörinn í beinum kosningum. Ríkisstjóri tiltekins ríkis hefur umtalsverð bein völd en þó getur [[löggjafarvald]] sama ríkis, og í einhverjum tilfellum aðrir kjörnir handhafar [[framkvæmdavald|framkvæmdavalds]], temprað umrædd völd að einhverju leyti. Á þeim fimm landsvæðum sem ekki eru ríki en eru undir yfirráðum Bandaríkjanna eru engu að síður kjörnir ríkisstjórar í beinum kosningum en í fortíðinni voru margir þeirra skipaðir beint af Bandaríkjaforseta. Allir ríkisstjórar hafa neitunarvald á lagafrumvörp ríkjanna og í öllum ríkjum að sjö undanskildum getur ríkisstjóri beitt sérstöku sérneitunarvaldi (e. line item veto). [[Sérneitunarvald]] þetta, sem [[Bandaríkjaforseti]] hefur ekki, er á þann hátt að þeir ríkisstjórar sem hafa slíkt vald geta neitað einstökum ákvæðum innan frumvarpanna án þess að synja þeim í heilu lagi<ref>Katz, R. S. (2007). ''Political institutions in the United States.'' Bls 138. New York: Oxford university press.</ref>. Í sumum ríkjanna getur löggjafarvaldið hafnað neitunarvaldi ríkisstjóra með atkvæðafjölda umfram tveimur þriðju og í öðrum með þremur fimmtu atkvæða. Í [[Alabama]], [[Indiana]], [[Kentucky]] og [[Tennessee]] getur löggjafarvaldið hafnað neitunarvaldi ríkisstjóra með einföldum meirihluta sem rýrir notagildi þess umtalsvert<ref>Fairlie, J. A. (1917). ''The Veto Power of the State Governor.'' The American Political Science Rewiew , 11 (3), 473-493.</ref>. Í Arkansas getur löggjafarvaldið hafnað neitunarvaldi ríkisstjóra með hreinum meirihluta og í [[Norður-Karólína|Norður-Karólínu]] hafði ríkisstjóri ekki neitunarvald þar til slíkt vald var samþykkt í ríkisatkvæðagreiðslu árið 1996<ref>Katz, R. S. (2007). ''Political institutions in the United States.'' Bls 138. New York: Oxford university press.</ref>. Þegar losnar um sæti í [[Öldungadeild Bandaríkjaþings|öldungadeild Bandaríkjanna]] hafa ríkisstjórar í 47 af 50 ríkjum vald til að skipa fulltrúa í umrætt sæti þar til kosið er sérstaklega um hver skal taka það sæti og eru það ríkisstjórar [[Oregon]], [[Alaska]] og [[Wisconsin]] sem hafa ekki þetta vald<ref>Maskell, J. (20. janúar 2010). [http://www.senate.gov/artandhistory/history/resources/pdf/Vacancies.pdf "Beginning and End of the Terms of United."]. Sótt 30. september 2010.</ref>.▼

Árlega halda flestir ríkisstjórar hina svokölluðu „Ræðu um ástand ríkisins“ (e. State of the State Address)<ref>Academic dictionaries and encyclopedias. (e.d.). [http://en.academic.ru/dic.nsf/enwiki/2344797 "State of the State Address."]. Sótt 30. september 2010.</ref>. Einnig eru ríkisstjórar viðstaddir ýmsar hátíðlegar uppákomur, til dæmis að veita hefðarfólki og [[þjóðhöfðingi|þjóðhöfðingjum]] viðtöku, halda táknrænar viðhafnarræður og vera viðstaddir svonefnda ríkishátíð. Ríkisstjórar mega eiga sér opinber híbýli og kallast þau ríkisstjórasetur (e. Governor´s Mansion). ▼